พื้นที่ฮุสตันตั้งอยู่บนพื้นที่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของคารากาวา (kə แรง ′ k ə wo ə) และอะตากาปา (ə ˈ takapa ɑ (ttkː ə arketwep) 2,000 ปี ก่อนที่ผู้ที่อพยพคนแรกจะมาถึง ชนเผ่า เหล่า นี้ แทบ จะ ไม่ มี อยู่ ใน ปัจจุบัน ซึ่ง เป็น ไป ได้ มาก ที่สุด ที่ เกิด จาก โรค ต่าง ชาติ และ จาก การ แข่งขัน กับ กลุ่ม ก่อ การ ร้าย ต่าง ๆ ใน ศตวรรษ ที่ 18 และ 19 อย่างไรก็ตาม ผืนดิน นั้น ก็ ยัง ไม่ มี คน อาศัยอยู่ จนกระทั่ง ถึง จุด จดจํา ใน ทศวรรษ 1830

การชําระบัญชีก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 20

พี่น้องอัลเลน—ออกัสตัส แชพแมน และจอห์น เคอร์บี ได้สํารวจเมืองในบัฟฟาโล บายู และ กัลเวสตัน เบย์ ตาม คํา พูด ของ นัก ประวัติศาสตร์ เดวิด แมคคอมบ์ " [ที ]เอ พี่น้อง ชาย ใน วัน ที่ 26 สิงหาคม 1836 ซื้อ จาก เอลิซาเบธ อี " ปาร์ร็อต ภรรยาของ ที.เอฟ.แอล นายพาร์รอตต์และแม่ม่ายของจอห์น ออสติน ซึ่งอยู่ทางใต้ของลีกล่าง [2,214 เอเคอร์ (896 ฮา) ซึ่งเป็นทางออกของสามีของเธอ พวกเขาจ่ายเงินทั้งหมด 5,000 ดอลลาร์ แต่เงินสดแค่ 1,000 เหรียญ บันทึกย่อทําขึ้นส่วนที่เหลือ"

พี่น้อง ชาว อัลเลน ได้ ทํา การ โฆษณา ครั้ง แรก สําหรับ ฮุสตัน ใน สี่ วัน ต่อ มา ใน เทเล กราฟ และ เท็กซัส รีจิสเตอร์ ตั้ง ชื่อ เมือง แห่ง ชาติ ให้ เกียรติ ประธานาธิบดี แซม ฮุสตัน พวกเขาประสบความสําเร็จในการล็อบบี้สภาสาธารณรัฐเทกซัส เพื่อกําหนดให้ฮุสตันเป็นเมืองหลวงชั่วคราว โดยตกลงที่จะจัดหาอาคารแคปปิตอลสําหรับรัฐบาลใหม่ มี คน ประมาณ สิบ คน ที่ อพยพ มา อยู่ ใน เมือง ใน ช่วง ต้น ปี 1837 แต่ จํานวน นั้น เพิ่ม ขึ้น เป็น 1 , 500 คน ใน ช่วง ที่ สภา รัฐเทกซัส ประชุม กัน ที่ ฮุสตัน เป็น ครั้ง แรก ใน เดือนพฤษภาคม สาธารณรัฐ เทกซัส ได้ อนุญาต ให้ ฮุสตัน รวม ตัว กัน ใน วัน ที่ 5 มิถุนายน ค .ศ . 1837 ตาม ที่ เจมส์ เอส โฮลแมนกลายเป็นนายกเทศมนตรีคนแรก ในปีเดียวกัน ฮุสตันก็ได้ตําแหน่งเคาน์ตี้ของแฮริสเบิร์ก (ปัจจุบันคือเทศมณฑลแฮริส)

ในปี 1839 สาธารณรัฐเทกซัส ได้ย้ายเมืองหลวงไปออสติน เมือง นี้ ได้รับ ผลกระทบ อีก ครั้ง ใน ปี นั้น เมื่อ ไข้เหลือง ระบาด ออก มา ได้ อ้าง ว่า มี ชีวิต หนึ่ง ใน ทุก ๆ แปด คน ใน เมือง นี้ กระนั้นก็ตาม มันก็ยังคงอยู่ในฐานะศูนย์การค้า ซึ่งก่อตั้งการสัมมนากับท่าเรือกัลเวสตัน เกษตรกร ที่ ไร้ ทาง ดิน ได้ นํา ผลิต ของ พวก เขา มา สู่ ฮุสตัน โดย ใช้ บัฟฟาโล บาย์ เพื่อ ที่จะ เข้า ถึง กัลเวสตัน และ อ่าว เม็กซิโก พ่อค้าชาวฮุสตันได้กําไรจากการขายรองเท้าไปยังเกษตรกร และจัดส่งสินค้าของเกษตรกรไปยังกัลเวสตัน

คน ที่ เป็น ทาส ส่วน ใหญ่ ใน เท็กซัส มา พร้อม กับ เจ้าของ ของ ของ พวก เขา จาก รัฐ ทาส ที่ เก่าแก่ อย่างไรก็ตาม ตัวเลขที่เป็นไปได้นั้น มาจากการค้าทาสในประเทศ นิว ออร์ลีนส์ เป็นศูนย์กลางของการค้าในดีพ เซาท์ แต่พ่อค้าทาสอยู่ในฮุสตัน คน ผิว ดํา นับ พัน คน ถูก กดขี่ อาศัย ใกล้ เมือง ก่อน สงคราม กลาง เมือง อเมริกา หลาย คน ใกล้ ๆ เมือง ทํา งาน ด้าน น้ําตาล และ ไร่ ฝ้าย ใน ขณะ เดียว กัน ที่ ขีด จํากัด ส่วน ใหญ่ ของ เมือง ก็ มี งาน ใน บ้าน และ งาน ฝีมือ

ใน ปี ค .ศ . 1840 ชุมชน ได้ ก่อตั้ง ห้อง พาณิชย์ ขึ้น เพื่อ เป็น ส่วน หนึ่ง ใน การ ส่งเสริม การขนส่ง สินค้า และ การ เดินเรือ ใน ท่า เรือ ใหม่ ที่ สร้าง ขึ้น ใน บัฟฟาโล บายู

ฮุสตัน ซี. 1873

ใน ปี 1860 ฮุสตัน ได้ กลาย มา เป็น ศูนย์กลาง ทาง การค้า และ ทาง รถไฟ เพื่อ ส่ง ออก ฝ้าย รถไฟสปอร์สจากเท็กซัส อินแลนด์ มาบรรจบกันในฮุสตัน ที่ซึ่งพวกเขาพบทางรถไฟที่ท่าเรือของกัลเวสตันและโบมอนท์ ในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกา ฮุสตันได้รับใช้เป็นสํานักงานใหญ่ สําหรับนายพลจอห์น แมกรูเดอร์ ซึ่งใช้เมืองนี้เป็นจุดจัดการ สําหรับการรบกัลเวสตัน หลังสงครามกลางเมือง ทางธุรกิจฮิวสตันก็ได้เริ่มขยายระบบการค้าอันกว้างใหญ่ของเมืองออกไป เพื่อที่เมืองจะได้ยอมรับการค้าระหว่างดาวน์ทาวน์และท่าเรือกัลเวสตันที่อยู่ใกล้เคียง ใน ปี 1890 ฮุสตัน เป็น ศูนย์ รถไฟ แห่ง เทกซัส

ใน ปี 1900 หลัง จาก พายุ เฮอร์ริเคน ของ กัลเวสตัน ถูก พาด ไป ด้วย ความ พยายาม ทํา ให้ ฮุสตัน กลายเป็น ท่า น้ํา ลึก ที่ ใช้ ได้ ถูก เร่ง ขึ้น ในปีต่อมา การค้นพบน้ํามันที่สาขาน้ํามันสปินเดิลท็อปใกล้โบมอนท์ ได้กระตุ้นให้เกิดการพัฒนาอุตสาหกรรมปิโตรเลียมของเท็กซัส ใน ปี 1902 ประธานาธิบดี ธีโอดอร์ รูสเวลท์ ได้ อนุมัติ โครงการ ปรับปรุง มูลค่า 1 ล้าน ดอลลาร์ สําหรับ ช่องทาง เรือ ฮุสตัน ใน ปี 1910 ประชากร ของ เมือง มี จํานวน 78 , 800 คน เกือบ จะ เพิ่ม ขึ้น เป็น สอง เท่า จาก ทศวรรษ ก่อน ชาวอเมริกัน ชาว แอฟริกัน ได้ ก่อตั้ง ประชากร ส่วน ใหญ่ ขึ้น มา เป็น เลข 23 , 929 คน ซึ่ง เกือบ หนึ่ง ใน สาม ของ ประชากร ใน ฮุสตัน

ประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน เปิด ท่าเรือน้ําลึกแห่งฮุสตัน ในปี 1914 7 ปี หลังจากขุดค้น ใน ปี 1930 ฮุสตันได้ กลายเป็น เมือง ที่ มี ประชากร มาก ที่สุด ของ เท็กซัส และ เขต แฮริส เป็น เขต ที่ มี ประชากร สูงสุด ในปี 1940 สํานักงานสํามะโนสหรัฐฯ รายงานว่าประชากรของฮูสตันขาวถึง 77.5% และผิวดํา 22.4%

สงครามโลกครั้งที่ 20 ปลาย

เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้น ระดับน้ําเสียที่ท่าเรือลดลง และการจัดส่งถูกพักชั่วคราว อย่างไรก็ตาม สงครามได้ให้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจแก่เมือง การกลั่นน้ํามันปิโตรเคมีและโรงงานผลิตสินค้าต่าง ๆ ถูกสร้างขึ้นตามช่องทางการผลิตของเรือลํานี้เนื่องจากความต้องการปิโตรเลียมและผลิตภัณฑ์ยางสังเคราะห์โดยอุตสาหกรรมการป้องกันประเทศในระหว่างสงคราม สนาม เอลลิงตัน ใน ช่วง แรก ที่ สร้าง ขึ้น ใน ช่วง สงครามโลก ครั้ง ที่ 1 ได้ ถูก ฟื้นฟู ขึ้น มา เป็น ศูนย์ ฝึกหัด ขั้น สูง สําหรับ นัก ทิ้ง ระเบิด และ นัก นําทาง บริษัท เรือ บราวน์ เชือพิวติ้ง ได้ ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 2485 เพื่อ สร้าง เรือ สําหรับ กองทัพ เรือ สหรัฐฯ ใน ช่วง สงครามโลก ครั้ง ที่ 2 เนื่องจากจํานวนบุคลากรด้านกลาโหมเพิ่มขึ้น คนงานใหม่หลายพันคนอพยพมายังเมือง ทั้งคนผิวดําและคนขาวต่างแข่งขันเพื่องานที่จ่ายแพงขึ้น ประธานาธิบดีรูสเวลท์ได้กําหนดนโยบายการไม่เลือกปฏิบัติสําหรับผู้รับเหมางานด้านกลาโหม และข้อบกพร่องต่าง ๆ ได้รับโอกาสเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการต่อเรือ แม้ว่าจะไม่มีการต่อต้านสีขาวและความตึงเครียดทางสังคมที่เพิ่มขึ้นซึ่งปะทุขึ้นเป็นบางครั้งความรุนแรงก็ตาม ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของกลุ่มอุตสาหกรรมป้องกันภัยยังคงดําเนินต่อไปในช่วงหลังสงคราม

ในปี 1945 หน่วยชันสูตรศพ มูลนิธิ แอนเดอร์ สัน ก่อตั้ง ศูนย์ แพทย์ แห่ง เท็กซัส หลังสงคราม เศรษฐกิจของฮุสตัน กลับกลายเป็น การขับเคลื่อนทางท่า ใน ปี 1948 เมือง ได้ ขยาย พื้นที่ หลาย แห่ง ที่ ไม่ มี ส่วน รวม ออกไป มาก กว่า จะ เพิ่ม ขนาด เป็น สอง เท่า ฮูสตันเริ่มกระจายไปทั่วภูมิภาค

ใน ปี 1950 การ วาง ระบบ ปรับ อากาศ ให้ อันตราย กับ บริษัท หลาย บริษัท ใน การ ย้าย ไป อยู่ ที่ ฮุสตัน ที่ ซึ่ง มี ค่า จ้าง ต่ํา กว่า ค่า จ้าง ใน ทาง เหนือ ผล ที่ ได้ ก็ คือ การ เติบโต ทาง เศรษฐกิจ และ ทํา ให้ เกิด การเปลี่ยนแปลง สําคัญ ใน เศรษฐกิจ ของ เมือง สู่ ภาค พลังงาน

การผลิตอุตสาหกรรมการต่อเรือที่เพิ่มขึ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองกระตุ้นการเติบโตของฮุสตัน ดังที่ได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2504 จาก "ศูนย์อวกาศที่มีมนุษย์ควบคุม" ของนาซา (เปลี่ยนชื่อกลุ่มลินดอน บี) ศูนย์อวกาศจอห์นสันในปี 1973) นี่ คือ ตัว กระตุ้น สําหรับ การพัฒนา อุตสาหกรรม การ บิน และ อวกาศ ของ เมือง แอส โทร โดม ซึ่ง ตั้ง ชื่อ เล่น ว่า "วันเดอร์ แห่ง โลก ครั้ง ที่ แปด " เปิด ขึ้น ใน ปี 1965 ใน ฐานะ สนาม กีฬา ใน ร่ม แห่ง แรก ของ โลก ที่ ครอบงํา สนาม กีฬา

ในช่วง ปลาย ทศวรรษ 1970 ฮุสตัน ได้ เพิ่ม จํานวน ประชากร ขึ้น เมื่อ คน จาก รัฐ รัส เบลต์ ย้าย มา อยู่ ที่ เทกซัส ใน จํานวน มาก ผู้ อยู่อาศัย ใหม่ ๆ ได้ มา หา โอกาส ใน การ ทํา งาน มากมาย ใน อุตสาหกรรม ปิโตรเลียม ได้ สร้าง ขึ้น จาก การ ห้าม ค้า น้ํามัน ใน อาหรับ การเพิ่ม ขึ้น ของ งาน อาชีพ ทํา ให้ ฮุสตัน กลายเป็น จุดหมาย ของ คน ที่ มี การศึกษา ใน หลาย ๆ คน ที่ เพิ่ง ได้รับ การศึกษา จาก ชาว แอฟริกัน อเมริกัน ใน แบบ ย้อน กลับ การ ย้าย ถิ่น ใหญ่ จาก พื้นที่ ทาง เหนือ

ใน ปี 1997 ชาว ฮูสโตเนียน ได้ เลือก ลี พี บราวน์ เป็น นายกเทศมนตรี ชาว แอฟริกัน คน แรก ของ เมือง

ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2544 พายุ เทรอปิคอล อัลลิสัน ทิ้งฝนไป 40 นิ้ว (1,000 มม.) ในส่วนของฮุสตัน และก่อให้เกิดน้ําท่วมที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมือง พายุ ทํา ให้ เสีย ความเสียหาย ไป เป็น พัน ล้าน ดอลลาร์ และ ฆ่า คน 20 คน ใน เท็กซัส เมื่อเดือนธันวาคมปีเดียวกัน เอนรอน บริษัทพลังงานในฮุสตันได้ล่มสลายลงสู่ภาวะล้มละลายครั้งใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ (ในขณะนั้น) เป็นผลมาจากการถูกตรวจสอบหาหุ้นส่วนนอกหนังสือที่ถูกกล่าวหาว่าใช้ซ่อนหนี้สินและทํากําไร บริษัทสูญเสียไปไม่น้อยกว่า 70 พันล้าน

ในเดือนสิงหาคม 2005 ฮุสตันกลายเป็นที่พักพิงสําหรับคนกว่า 150,000 คนจากนิวออร์ลีนส์ ซึ่งอพยพมาจากพายุเฮอร์ริเคนแคทรีนา หนึ่ง เดือน ต่อ มา มี ผู้ อาศัย ใน เขต ฮุสตัน ประมาณ 2 . 5 ล้าน คน อพยพ ออกจาก พื้นที่ เมื่อ พายุ เฮอร์ริเคน ริต้า เข้า มา ถึง ชาย ฝั่ง อ่าว ทํา ให้ เกิด ความเสียหาย เล็กน้อย ต่อ พื้นที่ ฮุสตัน นี่ เป็น การ อพยพ ของ เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ประวัติศาสตร์ ของ สหรัฐอเมริกา ใน เดือนกันยายน 2008 ฮุสตัน ถูก พายุ เฮอร์ริเคน ไอค์ ชน มีผู้อาศัยถึง 40% ปฏิเสธที่จะออกจากเกาะกัลเวสตัน เพราะกลัวว่าปัญหาการจราจรที่เกิดขึ้นหลังจากพายุเฮอร์ริเคนริต้า

ในช่วง ประวัติศาสตร์ ล่าสุด ของ ฮุสตัน ได้ ท่อม น้ํา ตก หลาย ครั้ง จาก ฝน ตก ที่ หนัก ซึ่ง ได้ กลายเป็น เรื่อง ที่ พบ ได้ บ่อย ขึ้น เรื่อย ๆ สิ่ง นี้ ถูก ทํา ให้ เสียหาย ไป โดย การ ขาด กฎหมาย การ จัด เขต ที่ ทํา ให้ อาคาร บ้าน อาศัย และ โครงสร้าง อื่น ๆ ใน พื้นที่ ที่ มี น้ํา ท่วม ไม่ ถูก ควบคุม ได้ ระหว่างอุทกภัยในปี 2558 และ 2559 ฝนแต่ละลูกตกลงมาอย่างน้อยหนึ่งฟุต บางส่วนของเมืองถูกปกคลุมด้วยน้ําหลายนิ้ว สถานการณ์น้ําท่วมที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิมเกิดขึ้นในช่วงปลายเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2550 เมื่อพายุเฮอร์ริเคนฮาร์วี่ติดตั้งอยู่เหนือรัฐเท็กซัสทางตะวันออกเฉียงใต้ เช่นเดียวกับพายุโซนร้อนอัลลิสัน ทําเมื่อสิบหกปีก่อนหน้านี้ ทําให้เกิดน้ําท่วมอย่างรุนแรงในเขตฮูสตัน บางพื้นที่มีฝนตกมากกว่า 50 นิ้ว (1,300 ม.) ฝนตกเกิน 50 นิ้ว ในหลายพื้นที่ในท้องถิ่น ทําลายสถิติของประเทศสําหรับฤดูฝน ความเสียหายของพื้นที่ฮูสตันมีมูลค่าประมาณ 125,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ และถือเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐฯ โดยมียอดผู้เสียชีวิตกว่า 70 ราย เมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2551 สภาเมืองฮุสตันได้ตกลงที่จะให้อภัยค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับน้ําจํานวนมากที่ครอบครัวต้องเผชิญหลังพายุเฮอร์ริเคนฮาร์วี่ ขณะที่ฮิวสตัน พับลิค เวิร์ค พบว่าค่าใช้จ่ายด้านน้ําสําหรับเจ้าของบ้านอย่างน้อย 6,362 ใบ

ฮุสตัน ยัง เป็น แหล่ง ที่ เกิด ภัยพิบัติ ทาง อุตสาหกรรม และ อุบัติเหตุ ก่อสร้าง อีก มากมาย ใน ปี 2019 OSHA ได้ พบ ว่า เท็กซัส เป็น รัฐ นํา ใน ประเทศ สําหรับ อุบัติเหตุ เครน ใน ฮุสตัน ปี 2008 เครน ล่มสลาย ที่ โรง กลั่น น้ํา มัน ฆ่า คน 4 คน และ บาดเจ็บ 6 คน นกกระเรียนที่ล้มลงเป็นนกกระเรียนตัวใหญ่ที่สุดประเทศ มีความสูง 400 ฟุต ที่สามารถยกได้มากกว่าหนึ่งล้านปอนด์ เนื่องจากโครงสร้างพื้นฐานทางอุตสาหกรรมในและรอบฮุสตัน ภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างเฮอร์ริเคนฮาร์วี่จึงทําให้เกิดสารพิษและภัยพิบัติมากมาย รวมทั้งการเกิดระเบิดในโรงงานอาร์เคมาปี 2560

ภาพดาวเทียมของฮุสตัน ปี 2018

ฮุสตันตั้งอยู่ที่ 165 ไมล์ (266 กม.) ทางตะวันออกของออสติน 88 ไมล์ (142 กม.) ทางตะวันตกของชายแดนหลุยเซียนา และ 250 ไมล์ (400 กม.) ทางใต้ของดัลลัส เมืองนี้มีพื้นที่รวมทั้งหมด 637.4 ตารางไมล์ (1,651 กม^.2); ซึ่งประกอบด้วยพื้นที่กว่า 599.59 ตารางไมล์ (1,552.9 กม^. 22.3 ตารางไมล์ (58 กม^.2) ครอบคลุมอยู่ในน้ํา ฮุสตัน ส่วน ใหญ่ อยู่ บน ที่ราบ ชาย ฝั่ง อ่าว และ พืช ของ มัน ถูก จัด ประเภท เป็น ทุ่ง หญ้า ชาย ฝั่ง ตะวัน ตก ใน ขณะ ที่ อยู่ เหนือ ไป อีก มัน เปลี่ยน เป็น ป่า เขต ร้อน ใหญ่ ธิกเก็ต

ส่วนใหญ่ของเมืองนี้ถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่ป่า หนองบึง หรือหนองน้ํา และยังคงมองเห็นได้ในบริเวณโดยรอบ พื้นที่ราบเรียบและพื้นที่สีเขียวกว้าง รวมกันเป็นน้ําท่วมที่ลดลง ดาวน์ทาวน์สูงราว 50 ฟุต (15 เมตร) เหนือระดับน้ําทะเล และจุดสูงสุดในฮิวสตันตะวันตกเฉียงเหนือคือประมาณ 150 ฟุต (46 ม.) ในระดับสูง ครั้งหนึ่งเมืองเคยอาศัยน้ําบาดาลเพื่อตอบสนองความต้องการของตน แต่เป็นที่มั่นคงทําให้เมืองต้องหันเข้าสู่แหล่งน้ําระดับพื้นดิน เช่น เลคฮุสตัน เลค คอนโรล และเลค ลิฟวิงสตัน เมืองดังกล่าวมีสิทธิ์ครอบครองน้ําบนผิวน้ําจํานวน 1.20 พันล้านแกลลอน (4.5 กลอน) ต่อวัน นอกเหนือจากน้ําจํานวน 150 ล้านแกลลอนสหรัฐ (570 ม.ล.) ต่อวัน

ฮุสตัน มี คน สําคัญ 4 คน ที่ ผ่าน เมือง ไป แล้ว ที่ ยอมรับ น้ํา จาก ระบบ ระบาย น้ํา อย่าง กว้างขวาง บัฟฟาโล บายูวิ่งผ่านดาวน์ทาวน์ และช่องทางเรือฮุสตัน และมีสามสาม ไวท์ โอค บาย ที่วิ่งผ่านชุมชนฮิวสตันไฮท์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของดาวน์ทาวน์ Brayes Bay, ซึ่งทํางานตามศูนย์การแพทย์เท็กซัส และซิมส์ บายู ซึ่งไหลผ่านทางใต้ของฮุสตันและดาวน์ทาวน์ฮิวสตัน ช่อง เรือ ยังคง ผ่าน กัลเวสตัน ไป เรื่อย ๆ ใน อ่าว เม็กซิโก

ธรณีวิทยา

มุมมองทางอากาศของฮุสตันกลาง แสดงย่านใจกลางเมืองและบริเวณใกล้เคียงในเดือนมีนาคม 2551

ฮุสตันเป็นพื้นที่ราบเรียบ ที่ระบบระบายน้ําอย่างกว้างขวาง ผืนดิน ที่ อยู่ ใกล้ ๆ กัน นั้น ไหล เข้า มา ใน เมือง ซึ่ง ก็ น่า จะ เกิด น้ําท่วม พื้น ดิน ของ ฮุสตัน ที่ อยู่ ใต้ พื้น ดิน นั้น เป็น โคลน ที่ ไม่ รวม ตัว กัน เป็น หิน ดิน โคลน และ ทราย ที่ ไม่ ดี ขึ้น ถึง หลาย ไมล์ ธรณีวิทยาของภูมิภาคนี้พัฒนาขึ้นจากแหล่งน้ํา จากการกัดกร่อนเทือกเขาร็อคกี้ ตะกอน เหล่า นี้ ประกอบ ไป ด้วย ทราย หลาย ชุด และ ไม้ พัก ไว้ ใน การ ส่ง สาร อินทรีย์ ที่ ลด ลง ซึ่ง เมื่อ เวลา ผ่าน ไป ได้ เปลี่ยน ไป เป็น น้ํามัน และ ก๊าซ ธรรมชาติ ภาย ใต้ ชั้น ของ การ ตัด เป็น ชั้น ของ เกลือ ที่ ใช้ น้ํา ใส่ น้ํา เป็น เกลือ หิน ชั้น ของ รู พรุน ถูก บีบอัด ตลอด เวลา และ ถูก บังคับ ขึ้น ไป เมื่อมันพุ่งขึ้นไปด้านบน เกลือก็จะถูกลากไปโดยรอบ ๆ บริเวณโดมเกลือ ซึ่งมักจะติดกับดักน้ํามันและก๊าซที่ซึมออกมาจากทรายที่มีรูพรุนโดยรอบ บางครั้งแผ่นดินที่หนา หนา รวย บางครั้งก็ดํา พื้นผิวก็เหมาะสําหรับการเพาะปลูกข้าวในชานเมืองบูรพา ซึ่งเป็นบริเวณที่เมืองยังคงเติบโตต่อไป

พื้นที่ฮูสตันมีความผิดปกติมากกว่า 150 ชนิด (ประมาณว่ามีความผิดปกติ 300 ชนิด) โดยมีความยาวรวมอยู่ที่ 310 ไมล์ (500 กม.) รวมทั้งระบบความผิดพลาดของลองพอยท์-ยูเรกา ซึ่งทํางานอยู่ใจกลางเมือง ไม่ มี การ บันทึก แผ่นดิน ไหว ที่ เกิดขึ้น ใน ฮิวสตัน อย่าง มี นัย สําคัญ ใด ๆ แต่ นัก วิจัย ไม่ได้ ให้ ส่วน ลด ของ ความเป็นไป ได้ ของ แผ่นดินไหว ที่ เกิดขึ้น ในอดีต ที่ ลึก ลง ไป และ เกิดขึ้น ใน อนาคต พื้นที่ บาง พื้นที่ ทาง ตะวันออกเฉียงใต้ ของ ฮุสตัน กําลังจม ลง เพราะ น้ํา ถูก สูบ ออกจาก พื้น มา หลาย ปี อาจเชื่อมโยงกับสลิปตามความผิดพลาด อย่างไรก็ตาม ความลื่นไหลนั้นช้าและไม่ถือเป็นแผ่นดินไหว ที่ซึ่งความผิดปกติที่หยุดนิ่งต้องลื่นไหลลงอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างคลื่นไหวสะเทือน ความผิดพลาดเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะดําเนินไปอย่างราบรื่น โดยเรียกว่า "fault clip" ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงจากแผ่นดินไหวได้มากยิ่งขึ้น

ทิวทัศน์เมือง

ย่านย่อยฮิวสตัน

เมือง ฮุสตัน ถูก รวม ตัว กัน ใน ปี 1837 และ ได้ รับ การ นํา เสนอ ใน อีก ไม่ นาน หลัง จาก ปี ค .ศ . 1840 เขตดั้งเดิมทั้งหกของฮุสตันเป็นผู้คัดเลือกสมาชิก 11 เขตของสภาเมืองฮิวสตันที่ครอบคลุมภูมิศาสตร์ในปัจจุบันทั้ง ๆ ที่เมืองนี้ได้ละทิ้งระบบวอร์ดในปี 2448 เพื่อเป็นประโยชน์ต่อรัฐบาลคณะกรรมการ และต่อมารัฐบาลของสภานายกเทศมนตรีที่มีอยู่เดิม

แยกถนนแบกบี้และแม็คโกเวนในย่านตะวันตกกลางเมือง 2016

โดยทั่วไปแล้ว ตําแหน่งในฮุสตันจะถูกจัดประเภทเป็น อยู่ภายในหรือนอกลูปของอินเตอร์สเตต 610 "วงล้อมใน" ประกอบด้วยพื้นที่ 97 ตารางไมล์ (250 กม.²) ซึ่งประกอบด้วยย่านดาวน์ทาวน์ ย่านที่อยู่อาศัยในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สองและย่านชานเมืองของถนน และอพาร์ทเมนต์ที่มีความหนาแน่นสูงและพัฒนาการของชุมชนหนาแน่นกว่า นอกเหนือความวน ⅝ เช่น เมืองเวสต์เชสและแหล่งพลังงาน อยู่นอกแนวเขตของเมือง นอกเหนือจาก Interstate 610 แล้ว ยังมีลูปอีก 2 ลูป ทางด่วนเข้ามาในเมือง เบลทเวย์ 8 มีรัศมีประมาณ 10 ไมล์ (16 กม.) จากดาวน์ทาวน์ และทางหลวงรัฐหมายเลข 99 (แกรนด์พาร์คเวย์) ในรัศมี 25 ไมล์ (40 กม.) คน ประมาณ 470 , 000 คน อาศัยอยู่ ใน วง โคจร ระหว่าง รัฐ 610 ใน ขณะ ที่ 1 . 65 ล้าน คน อาศัยอยู่ ระหว่าง รัฐ 610 และ เบลทเวย์ 8 และ 2 . 25 ล้าน คน อาศัยอยู่ ใน เขต แฮริส นอก เบลทเวย์ 8 ใน ปี 25555

แม้ว่า ฮุสตันจะ เป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา โดย ไม่ มี กฎ ระเบียบ การ จัด โซนนิ่ง อย่าง เป็นทางการ แต่ ฮุสตัน ก็ พัฒนา ไป ใน ลักษณะ เดียว กัน กับ เมือง ของ ดวง อาทิตย์ เบลต์ เพราะ กฎ ข้อ บังคับ การ ใช้ ที่ดิน ของ เมือง และ ผู้ ปกครอง ทาง กฎหมาย มี บทบาท คล้าย กัน ข้อบังคับรวมถึงขนาดล็อตที่บังคับสําหรับบ้านครอบครัวเดียวและข้อกําหนดในการจอดรถสําหรับผู้เช่าและลูกค้า ข้อจํากัดดังกล่าวมีผลลัพธ์ที่ผสมกัน แม้ว่าบางคนจะโทษว่าเมืองมีความหนาแน่นต่ํา มีการขยายตัวในเมือง และการขาดมิตรภาพระหว่างคนเดินถนนกับนโยบายเหล่านี้ แต่บางคนได้ให้เครดิตรูปแบบการใช้ที่ดินของเมืองนี้แก่การจัดหาที่อยู่อาศัยราคาประหยัด ทําให้เกิดผลกระทบที่ร้ายแรงที่สุดจากวิกฤตอสังหาริมทรัพย์เมื่อปี 2551 แก่ฮุสตัน เมือง ได้ ออก ใบ อนุญาต สร้าง 42 , 697 ฉบับ ใน ปี 2551 และ ได้รับ การ จัด อันดับ แรก ใน ราย การ ตลาด ที่อยู่อาศัย ที่ ดี ที่สุด ใน ปี 2552 ใน ปี 2019 ยอด ขาย บ้าน ได้ มา ถึง สถิติ ใหม่ ของ ราคา 30 พัน ล้าน เหรียญ

ในการลงประชามติในปี 2411, 2505 และปี 2536 ผู้มีสิทธิออกเสียงปฏิเสธความพยายามในการจัดตั้งเขตการใช้ที่ดินและที่พักอาศัยในเชิงพาณิชย์ต่างหาก ดังนั้น แทนที่จะเป็นเขตธุรกิจกลางแห่งหนึ่งซึ่งเป็นศูนย์กลางการจ้างงานของเมือง มีหลายเขตและมีท้องฟ้าเติบโตทั่วทั้งเมือง นอกเหนือจากเมือง ซึ่งรวมถึงเมืองอัปทาวน์ ศูนย์การแพทย์เท็กซัส มิดทาวน์ กรีนเวย์พลาซ่า เมโมเรียล ซิตี้ ดินแดนพลังงาน เวสต์เชส และกรีนสปอยท์

ดาวน์ทาวน์ฮิวสตัน สกายไลน์ หลังอาทิตย์ตก

อิปทาวน์ฮิวสตันสกายไลน์ในปี 2013

ศูนย์การแพทย์เทกซัส สกายไลน์ในปี 2019

สถาปัตยกรรม

ฮุสตันมีระบบสกายไลน์ที่สูงที่สุดเป็นอันดับ 5 ในอเมริกาเหนือ (หลังจากนครนิวยอร์ก ชิคาโก โทรอนโต และไมอามี) และสูงที่สุดเป็นอันดับ 36 ของโลกในปี 2558 อุโมงค์ขนาดเจ็ดไมล์ (11 กม.) และท้องฟ้าเป็นทางเดินเชื่อมโยงตึกซึ่งมีร้านค้าและภัตตาคารต่าง ๆ ทําให้คนเดินเท้าสามารถหลีกเลี่ยงความร้อนในฤดูร้อนและฝนได้ในขณะที่เดินอยู่ระหว่างตึก ในช่วงทศวรรษ 1960 ดาวน์ทาวน์ฮูสตัน ประกอบด้วยโครงสร้างสํานักงานระดับกลาง ดาวน์ทาวน์อยู่บนจุดเปลี่ยน ของความเฟื่องฟูที่นําโดยอุตสาหกรรมพลังงานในปี 1970 ตึกระฟ้าสําเร็จรูป สร้างมาตลอดช่วงปี 1970 — หลายตึก โดยนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ เจอรัลด์ ดี ไฮนส์ — การจบด้วยตึกระฟ้าที่สูงที่สุดของฮุสตัน ชั้น 75 สูง 1,002 ฟุต (305 ม.) หอคอยเจพีเอ็มออร์แกน เชส (เดิมคือ เทวอร์พาณิชย์เทกซัส) เสร็จสมบูรณ์ในปี 2525 มัน เป็น โครงสร้าง ที่ สูง ที่สุด ใน เท็กซัส อาคาร ที่ สูง ที่สุด อันดับ ที่ 19 ใน สหรัฐอเมริกา และ ก่อนหน้า นี้ เป็น ตึก ระฟ้า สูง ที่สุด ใน โลก ที่ สูง ที่สุด ใน ด้าน สถาปัตยกรรม ในปี 1983 ชั้น 71 สูง 992 ฟุต (302 ม.) เวลส์ ฟาร์โก พลาซา (อดีต แอลลีด แบงค์ พลาซา) เสร็จสมบูรณ์ และกําลังกลายเป็นอาคารสูงอันดับสองในฮุสตันและเท็กซัส จาก คุณลักษณะ ทาง สถาปัตยกรรม ที่ สูง ที่สุด มัน สูง ที่สุด เป็น อันดับ ที่ 21 ใน สหรัฐฯ ใน ปี 2007 ดาวน์ทาวน์ มี พื้นที่ สํานักงาน กว่า 43 ล้าน ตาราง ฟุต (4 , 000 , 000 เมตร )

ตั้งศูนย์กลางของไปรษณีย์โอ๊ค บูลีวาร์ด และถนนเวสทีมเมอร์ เขตอัพทาวน์ถูกระเบิดในช่วงทศวรรษที่ 1970 และต้นทศวรรษ 1980 เมื่อมีการเก็บรวบรวมอาคารสํานักงานขนาดกลาง โรงแรม และสถานที่ค้าปลีก ได้ปรากฏขึ้นในระหว่างรัฐ 610 ตะวันตก เมือง ขึ้น มา เป็น หนึ่ง ใน กรณี ที่ โดดเด่น ที่สุด ของ เมือง ที่ มี ขอบ ตึกที่สูงที่สุดในเมืองอัพทาวน์นี้สูง 64 ฟุต 901 ฟุต (275 ม.) ฟิลิป จอห์นสันและจอห์น เบอร์จี ออกแบบแลนด์มาร์ค วิลเลียมส์ ทาวเวอร์ (รู้จักกันในนามทรานส์โคจนถึงปี 1999) ใน ช่วง เวลา ที่ มี การก่อสร้าง เชื่อ กัน ว่า มัน เป็น ตึก ระฟ้า ที่ สูง ที่สุด ใน โลก นอก เขต ธุรกิจ กลาง ตึกสแกนสก้า 20 ชั้นใหม่ และ BVA Compass Plaza เป็นอาคารสํานักงานใหม่ที่สร้างในเมืองอัพทาวน์หลังจาก 30 ปี เขต อัปทาวน์ ยัง เป็น บ้าน ของ อาคาร ที่ ถูก ออก แบบ โดย สถาปนิก ที่ ฉัน ตั้งข้อสังเกต ไว้ M. Pei, Cesar Pelli, และ Filip Johnson ใน ช่วง ปลาย ทศวรรษ 1990 และ ต้น ทศวรรษ 2000 การ สร้าง หอ คอย กลาง แจ้ง และ ที่ อยู่อาศัย ที่ สูง กว่า 30 ชั้น เกิดขึ้น ตึกระฟ้า 2000 กว่า 30 ตึก ถูกพัฒนาขึ้นที่ฮุสตัน ทุกคนบอกว่า หอคอยสูง 72 แห่ง เหนือเมืองนี้ ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็น 8,300 หน่วย ในปี 2545 เมืองอัปทาวน์มีพื้นที่ทํางานมากกว่า 23 ล้านตารางฟุต (2,100,000 เมตร) ที่มีพื้นที่สํานักงานขนาด 16 ล้านตารางฟุต (1,500,000 เมตร)

• 

  อาคาร นีลส์ เอสเปอร์สัน เป็น อาคาร ที่ สูง ที่สุด ใน ฮุสตัน ตั้งแต่ ปี 1927 ถึง ปี 1929

• หอคอยเจพีมอร์แกนเชส เป็นตึกที่สูงที่สุดในเท็กซัส และตึกที่สูงที่สุด 5 ด้านในโลก

• หอคอยวิลเลียมส์ เป็นตึกที่สูงที่สุดในสหรัฐฯ นอกเขตธุรกิจกลาง

• ธนาคาร แห่ง อเมริกา เซ็นเตอร์ โดย ฟิลิป จอห์นสัน เป็น ตัวอย่าง ของ สถาปัตยกรรม หลัง สมัย ใหม่

ภูมิอากาศ

บัฟฟาโล บายู หลังจากเฮอร์ริเคนฮาร์วี่ ออกัส 2017

ภูมิอากาศของฮุสตันถูกจัดเป็นเขตร้อนชื้น (ซีฟาในระบบการจัดประเภทภูมิอากาศแบบเคิปเปน) ตามแบบฉบับของสหรัฐอเมริกาตอนใต้ ในขณะที่ไม่ได้ตั้งอยู่ในตรอกทอร์นาโด เหมือนกับในเท็กซัสตอนเหนือ พายุฝนฟ้า บางครั้งก็พาทอร์นาโดมาที่บริเวณนั้น ลมที่พัดผ่านเข้ามาจะพัดมาจากทางใต้และตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงเกือบปี ซึ่งนําความร้อนและความชื้นมาจากอ่าวเม็กซิโกและอ่าวกาลเวสตันที่อยู่ใกล้เคียง

ในช่วงฤดูร้อน อุณหภูมิสูงขึ้นหรือเกิน 90 °ซ. (32 °ซ.) โดยเฉลี่ย 106.5 วันต่อปี รวมทั้งวันส่วนใหญ่ตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกันยายน; นอกจากนี้ เฉลี่ยแล้ว 4.6 วันต่อปีจะถึงหรือเกิน 100 °F (37.8 °C) ความชื้นในเขตร้อนซึ่งมีลักษณะเป็นเอกลักษณ์ของฮิวสตันมักจะก่อให้เกิดอุณหภูมิที่สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และค่าเฉลี่ยความชื้นสัมพัทธ์ในช่วงเช้าในฤดูร้อนที่ต่ํากว่า 90% เครื่องปรับอากาศอยู่ในฮุสตัน ในปี 2524 ค่าใช้จ่ายด้านไฟฟ้าสําหรับการทําความเย็นภายในเป็นจํานวนเกิน 600 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 1.69 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2552) และในช่วงปลายทศวรรษที่ 1990 ฮุสตันประมาณ 90% ของระบบปรับอากาศในบ้าน อุณหภูมิสูงสุดที่บันทึกในฮุสตันคือ 109 °ซ. (43 °ซ.) ที่ท่าอากาศยานบุชอินเตอร์คอนติเนนตัล ระหว่างวันที่ 4 กันยายน 2553 และอีกครั้งในวันที่ 27 สิงหาคม 2554

กระสวยอวกาศอินดิเพนเดนซ์แบบจําลองปกคลุมด้วยหิมะ, 2017

ฮุสตันมีฤดูหนาวที่อ่อนไหว มีคาถาเย็นๆ ในเดือนมกราคม อุณหภูมิเฉลี่ยปกติที่ท่าอากาศยานจอร์จ บุช อินเตอร์คอนติเนนทัลอยู่ที่ 53 °F (12 °ซ.) โดยเฉลี่ย 13 วันต่อปีโดยมีอุณหภูมิต่ําหรือต่ํากว่า 32 °ซ. (0 °ซ.) ซึ่งเกิดขึ้นโดยเฉลี่ยระหว่างวันที่ 3 ถึง 20 ก.พ. ซึ่งจะทําให้มีฤดูเพาะเลี้ยงที่เพิ่มขึ้นถึง 286 วัน เหตุการณ์หิมะในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดในฮุสตันมีพายุเกิดขึ้นในวันที่ 24 ธันวาคม 2547 ซึ่งเห็นหิมะสะสมขนาด 1 นิ้ว (3 ซม.) ในบริเวณของเมโทร และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2550 ซึ่งทําให้เกิดหิมะตกหนัก 0.7 นิ้ว (2 ซม.) หิมะตกอย่างน้อย 1 นิ้ว (2.5 ซม.) ทั้งในวันที่ 10 ธันวาคม 2551 และ 4 ธันวาคม 2552 เป็นครั้งแรกที่หิมะตกหนักหน่วง เกิดขึ้นในสองปีติดต่อกันในประวัติศาสตร์ที่เมืองบันทึกไว้ โดยรวมแล้ว ฮิวสตันได้เห็นหิมะตกที่วัดได้ 38 ครั้ง ระหว่างปี 1895 ถึง 2018 14 และ 15 กุมภาพันธ์ 1895 ฮุสตันได้รับหิมะ 20 นิ้ว (51 ซม.) ซึ่งเป็นหิมะที่ใหญ่ที่สุดที่เคยมีพายุลูกเดียว อุณหภูมิที่เย็นที่สุดที่บันทึกอย่างเป็นทางการในฮุสตันคือ 5 °ซ. (-15 °ซ.) เมื่อวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 1930

ฮิวสตันโดยทั่วไปจะได้รับฝนเป็นจํานวนมาก เฉลี่ยประมาณ 49.8 นิ้ว (1,260 มม.) ต่อปีตามสถิติระหว่างปี 2524 ถึง 2553 หลาย ๆ ส่วน ของ เมือง มี ความ เสี่ยง สูง ต่อ อุทกภัย ใน ท้อง ทะเล เพราะ ภูมิประเทศ แบน ที่ มี รูป ถ่าย สี ดิน จาก ดิน ดิน จาก ดิน และ โครงสร้าง พื้นฐาน ที่ ไม่ เพียงพอ ในช่วงกลางทศวรรษ 2553 เกรตเตอร์ฮุสตันได้ประสบเหตุการณ์น้ําท่วมใหญ่ต่อเนื่องกันในปี 2558 ("วันระลึก"), 2559 ("วันภาษี"), และปี 2550 (เฮอร์ริเคนฮาร์วี่) โดยรวมแล้ว มีผู้เสียชีวิตและทรัพย์สินจากอุทกภัยในฮุสตันมากกว่าในพื้นที่อื่นใดในสหรัฐอเมริกา ปริมาณน้ําฝนส่วนใหญ่เกิดขึ้นระหว่างเดือนเมษายนและตุลาคม (ฤดูฝนในซีซัมของเท็กซัส) เมื่อความชื้นจากอ่าวเม็กซิโกระเหยออกไปอย่างกว้างขวางในเมือง

ฮุสตัน มี ระดับ โอโซน ที่ มากเกิน ไป และ มี การ จัด อันดับ เป็น ประจํา ใน เมือง ที่ มี มลพิษ โอโซน มาก ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา โอโซนระดับโลกหรือสูบบุหรี่ เป็นปัญหามลภาวะทางอากาศที่โดดเด่นของฮุสตัน ด้วยสมาคมอเมริกันลุง ที่จัดอันดับระดับเขตโอโซนของมหานครที่สิบสองบน "เมืองที่มีมลพิษมากที่สุดในเขตโอโซน" ในปี 2550 หลังจากเมืองใหญ่ เช่น ลอสแอนเจลิส ฟีนิกซ์ นครนิวยอร์ก และเดนเวอร์ อุตสาหกรรม ที่ ตั้ง อยู่ บน ช่อง ทาง เรือ เป็น สาเหตุ หลัก ของ มลพิษ ทาง อากาศ ของ เมือง การจัดอันดับนั้นอยู่ในแง่ของมาตรฐานสูงสุด โดยเน้นเฉพาะวันที่เลวร้ายที่สุดของปี ระดับ โอโซน โดย เฉลี่ย ใน ฮุสตัน ต่ํา กว่า ที่ เห็น ใน พื้นที่ อื่น ๆ ส่วน ใหญ่ ของ ประเทศ ดัง ที่ ลม พัด สู่ อากาศ ทาง ทะเล จาก อ่าว จะ สะอาด การปล่อยก๊าซที่มนุษย์สร้างขึ้นมากเกินไป ในพื้นที่ฮุสตัน นําไปสู่การเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ในบรรยากาศเหนือเมืองอย่างต่อเนื่อง การ เพิ่ม ขึ้น ดัง นั้น มัก จะ ถูก มอง ว่า เป็น "โดม ของ เมือง คาร์บอนไดออกไซด์ " ถูก ขับเคลื่อน ด้วย การ ผสม ของ การ ปล่อย ก๊าซ และ สภาวะ บรรยากาศ ที่ แข็งแกร่ง ยิ่งไปกว่านั้น ฮุสตันเป็นเขตมหานครแห่งเดียว ที่มีประชากรน้อยกว่าสิบล้านคน ที่ดาวเทียมตรวจจับโดมคาร์บอนไดออกไซด์ได้

น้ําท่วม

ที่จอดรถในอุทกภัย ระหว่างเฮอร์ริเคนฮาร์วีย์ ออกัส 2017

เพราะฤดูฝนที่ฮุสตันเปียก และอยู่ใกล้ชายฝั่งอ่าว เมืองจึงมีแนวโน้มที่จะเกิดน้ําท่วมใหญ่ เหตุการณ์น้ําท่วมที่สําคัญที่สุดที่เกิดขึ้นได้แก่ พายุโซนร้อนอัลลิสัน ในปี 2544 และพายุเฮอร์ริเคนฮาร์วีย์ในปี 2550 และพายุอิมเมลดาเขตร้อนล่าสุดในปี 2552 เพื่อ เป็น การตอบโต้ ต่อ เฮอร์ริเคน ฮาร์วีย์ นายกเทศมนตรี ซิลเวสเตอร์ เทอร์เนอร์ แห่ง ฮุสตัน ได้ เริ่ม วาง แผน ว่า จะ ต้อง ให้ นัก พัฒนา สร้าง บ้าน ที่ ทน น้ํา ได้ น้อย ลง โดย ยก ระดับ สูง กว่า 500 ปี เฮอร์ริเคนฮาร์วีย์ ทําลายบ้านหลายแสนหลัง และทิ้งน้ําไปเป็นล้านล้านแกลลอนในเมือง ใน ที่ ๆ น้ํา ที่ เต็ม ไป ด้วย เท้า ที่ ยืน อยู่ บน ผืน น้ํา ที่ กั้น ถนน และ ท่วม บ้าน สภาเมืองฮุสตัน ได้ ผ่าน กฎ การณ์ นี้ ใน ปี 2018 โดย มี การ ลง คะแนน 9 - 7 ถ้ากฎการพัฒนาที่ราบสูงเช่นนี้มีอยู่ตลอดมา คาดว่าบ้านเรือนประมาณ 84% ในรอบ 100 ปี และที่ราบสูง 500 ปี จะได้รับการยกเว้นความเสียหาย

ใน กรณี ที่ ผ่าน มา นี้ ได้ ทดสอบ กฎ ข้อ บังคับ เหล่า นี้ ใกล้ ๆ กับ บริก เฮาส์ กัลลีย์ สนามกอล์ฟ เก่า ที่ ใช้ เป็น ที่ราบ และ ที่ เก็บน้ํา ท่วม สูง ประกาศ ถึง การเปลี่ยน หัวใจ ที่จะ เพิ่ม การพัฒนา นัก พัฒนา ทั่ว ประเทศ ชื่อ บริษัท Meritage Homes ซื้อ ที่ดิน และ วาง แผน ที่จะ พัฒนา ที่ราบ ที่ พื้น ที่ สูง ถึง 500 ปี สู่ บ้าน พัก ใหม่ ใน บ้าน ที่ อาศัย ถึง 900 หลัง แผนของพวกเขาจะนํารายได้ 360 ล้านดอลลาร์ และเพิ่มจํานวนรายได้ในเมือง และรายได้จากภาษี เพื่อให้เป็นไปตามกฎข้อบังคับที่ราบเรียบใหม่นี้ นักพัฒนาจึงจําเป็นต้องยกพื้นที่ต่ํากว่าพื้นถึง 500 ปี เทียบได้กับพื้นที่น้ําท่วมจากฐานเป็นเวลาห้าถึงหกฟุตเหนือพื้นที่ 100 ปี และสร้างช่องทางเพื่อส่งน้ําพายุไปยังฐานกักกัน ก่อน ที่ เฮอร์ริเคน ฮาร์วี่ เมือง นี้ ได้ ซื้อ บ้าน จํานวน 10 . 7 ล้าน เหรียญ ใน พื้นที่ นี้ โดยเฉพาะ เพื่อ จะ พา เขา ออกจาก อันตราย หลัง จาก ที่ เฮอร์ริเคน ฮาร์วี่ การเปลี่ยน หัวใจ อย่าง ฉับพลัน นี้ ดู เหมือน จะ มี แรง กระตุ้น จาก โอกาส ที่จะ ได้ ราย ได้ ภาษี เพิ่ม ขึ้น นอกจากการพัฒนาถนนสายใหม่และที่อยู่อาศัยของครอบครัวเดี่ยวในที่ราบสูงแล้ว กระแสน้ําที่ไหลท่วมเป็นกระแสไหลท่วมยังทําให้พื้นที่พัฒนาเป็นพื้นที่เสี่ยงอันตรายที่สุดที่จะต้องเผชิญระหว่างกิจกรรมน้ําท่วมในอนาคต ภายใต้กฎหมายเท็กซัส แฮริส เคาน์ตี้ เช่นเดียวกับเขตชนบทในเทกซัสอื่น ๆ ไม่สามารถนํานักพัฒนาไปสร้างหรือไม่สร้างที่ดินโดยใช้การควบคุมการใช้ที่ดิน เช่น กฎการกําหนดเขต และสามารถบังคับใช้ได้เฉพาะข้อบังคับทั่วไปที่เข้มงวดสําหรับการบังคับใช้กฎหมายในการบังคับใช้ระหว่างการอนุมัติการแบ่งเขตย่อยและการสร้างการอนุมัติ

แผนที่การกระจายเชื้อชาติในฮุสตัน ปี 2010 สํามะโนสหรัฐ แต่ละ จุด คือ 25 คน : สีขาว, สีดํา, เอเชีย, ชาวสเปน มาร่วมงานหรือทํา OtherOther(เหลือง)

สํามะโนสหรัฐอเมริกา ปี 2553 รายงานว่าฮุสตันมีประชากร 2,100,263 คน ใน ปี 2560 ประชากร ที่ ประเมิน การ ทํา สํามะโนประชากร ขึ้น ไป ถึง 2 , 312 , 717 และ ใน ปี 2551 ถึง 2 , 325 , 502 ประมาณ 600,000 คนอพยพที่ไม่มีเอกสาร อาศัยอยู่ในเขตฮูสตันในปี 2550 โดยคิดเป็นร้อยละ 9 ของประชากรในมหานคร สํามะโนประชากรปี พ.ศ. 2552 คาดว่ามีประชากรจํานวน 2,320,268 คน และ อเมริกัน คอมมูนิตี้ เซอร์เวย์ 2,316,797 ซึ่งอ้างถึงการลดลงเล็กน้อยเนื่องจากการขยายตัวของชานเมือง

ตามการคาดการณ์ของ American Community Survey ปี 2014-2018 การกระจายอายุของฮุสตันอยู่ที่ 486,083 ภายใต้ 15; 147,710 อายุ 15 ถึง 19; 603,586 อายุ 20 ถึง 34; 726,877 อายุ 35 ถึง 59; และ 357,834 อายุ 60 ปีขึ้นไป อายุ เฉลี่ย อยู่ ที่ 33 . 1 ขึ้น ไป จาก 32 . 9 ใน ปี 2550 และ ลง จาก 33 . 5 ใน ปี 2557 ความ เจริญ ของ คน ใน เมือง นี้ มี ส่วน มา จาก อิทธิพล ของ การโยกย้าย ถิ่นฐาน ใหม่ ของ ชาว อเมริกัน ชาว อเมริกัน ชาว สเปน หรือ ชาว ละตินอเมริกัน และ ผู้ อพยพ ชาว เอเชีย เข้า มา ใน เท็กซัส สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน มี ผู้ ชาย 98 . 5 คน

มี บ้านพัก 976 , 745 หน่วย ใน ปี 2551 และ 849 , 105 ครัวเรือน โดยประมาณ 42.9% ของชาวฮอสโตเนียน มีเจ้าของที่อยู่อาศัย 2.67 คน โดยเฉลี่ยต่อครัวเรือน ค่า จ้าง รายเดือน แบบ เดียน มี ค่า จํานอง บ้าน คือ 1 , 598 ดอลลาร์ และ 524 ดอลลาร์ โดย ไม่ มี การ จํานอง ค่าเช่าเฉลี่ยของฮิวสตัน จากปี 2014-2018 คือ 990 ครัวเรือน ที่ อยู่ ใน ประเทศ กลาง ใน ปี 2018 มี ราย ได้ 51 , 140 และ 20 . 6 % ของ ชาว ฮูสโตเนียน อยู่ ที่ หรือ ต่ํา กว่า เส้น ความยากจน

เชื้อชาติ

ฮิวสตัน เป็น เมือง ชน กลุ่ม น้อย ส่วน ใหญ่ สถาบันคินเดอร์แห่งมหาวิทยาลัยไรซ์เพื่อการวิจัยในเมือง ซึ่งเป็นคลังสมองได้อธิบายให้กรุงฮิวสตันฟังว่า "เป็นหนึ่งในพื้นที่มหานครที่มีความหลากหลายทางจริยธรรมและวัฒนธรรมที่สุดในประเทศ" ความหลากหลายทางประวัติศาสตร์ของฮุสตัน ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงจากคลื่นใหญ่ของชาวสเปน ลาติโนและผู้อพยพชาวเอเชีย ล้วนเป็นผลมาจากต้นทุนที่ค่อนข้างต่ําของการครองชีพ ตลาดงานที่แข็งแกร่ง และบทบาทในฐานะศูนย์กลางในการอพยพผู้ลี้ภัย ฮุสตัน เป็น ที่ รู้จัก กัน มา นาน ใน ชื่อ ปลายทาง ที่ นิยม ของ ชาวอเมริกัน แอฟริกัน เพราะ ชุมชน ของ เมือง ที่ ก่อตั้ง ขึ้น อย่าง ดี และ มี อิทธิพล สูง เป็น สีดํา หรือ ชุมชน แอฟริกัน อเมริกัน ส่วน ของ ฮิวสตัน ก็ เป็น บ้าน ของ ชุมชน ชาวอเมริกัน ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน เท็กซัส รายงานของสถาบันคินเดอร์ปี 2555 พบว่าความเย็นของการกระจายประชากรระหว่างกลุ่มเชื้อชาติหลัก ๆ สี่กลุ่มในสหรัฐอเมริกา (ไม่ใช่ชาวสเปน สีดําที่ไม่ใช่ชาวสเปน ฮิสแปนิก หรือ ลาติโน และเอเชีย) ฮิวสตันเป็นมหานครที่มีความหลากหลายทางจริยธรรมมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา ก่อนหน้านครนิวยอร์ก

ในปี 2560 ตามข้อมูลของสํานักงานสํามะโนประชากรสหรัฐฯ ชนเผ่าฮิสแปนิกผิวขาว มีประชากร 24.9% ของฮิสปานิกหรือละติน 44.5% แบล็กส์หรือแอฟริกันอเมริกัน 22.9% และเอเชีย อเมริกัน 6.7% ในปี 2551 ชนขาวที่ไม่ใช่ชาวสเปนมีประชากร 23.7% ชาวฮิสเปน หรือชาวลาติโน 44.9% ชาวแบล็ก หรือชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกัน 23.3% และชาวอเมริกัน 8.2% กลุ่มชาติพันธุ์ชาวสเปนหรือละตินอเมริกันที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้มีชาวอเมริกันเชื้อสายเม็กซิกัน (31.6%) เปอร์โตริกัน (0.8%) และชาวคิวบา (0.8%) ในปี 2551

ฮุสตันมีชนกลุ่มน้อยที่มีสัดส่วนสูงกว่า คนผิวขาวที่ไม่ใช่ชาวสเปน ในปี 2010 ผิวขาว (รวมทั้งชาวฮิสแปนิกด้วย) มีประชากร 57.6% ของฮูสตัน 24.6% ของประชากรทั้งหมด ไม่ใช่คนผิวขาว ชาวอเมริกันชนผิวดําหรือชาวแอฟริกันอเมริกันมีประชากรรวมกันถึง 22.5% ชาวฮุสตัน อินเดียนอเมริกันมีประชากรรวมกัน 0.3% ชาวเอเชียมีประชากร 6.9% (1.7% ชาวเวียดนาม, 1.3%, อินเดียน 1.3%, 0.9% ปากีสถาน, 0.4% ชาวฟิลิปปินส์, 0.3% ชาวญี่ปุ่น) และหมู่เกาะแปซิฟิกรวมกันเป็น 0.1% บุคคลจากการแข่งขันอื่น ๆ ได้รวม 15.69% ของประชากรในเมือง บุคคลจากคู่แข่งอย่างน้อยสองราย มีผลต่อเมืองถึง 2.1%

ที่สํามะโนประชากรสหรัฐฯ ปี 2000 [2000] เครื่องสําอางของเมืองมีสีขาว 49.3%, 25.3% หรือชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกัน 5.3%, ชาวอเมริกัน 20.7%, 0.1%, 0.1% หมู่เกาะแปซิฟิคไอแลนเดอร์, 16.5% จากการแข่งขันอื่น และ 3.1% จากการแข่งขัน นอกจากนี้ ชาวฮิสแพนิค 37.4% ของประชากรฮุสตันในปี 2000 ในขณะที่คนขาวที่ไม่ใช่ชาวฮิสแพนิก คิดเป็น 30.8% สัดส่วน ของ คน ขาว ที่ ไม่ ใช่ ชาว ฮิสแปน ใน ฮุสตัน ลด ลง มาก ตั้งแต่ ปี 1970 เมื่อ 62 . 4%

รสนิยมทางเพศและเอกลักษณ์ทางเพศ

ธงชาติที่มีความหลากหลายทางเพศในมอนโทรส

ฮุสตัน เป็น บ้าน ของ ชุมชน ของ กลุ่ม บุคคล ที่ มี ความหลากหลาย ทาง เพศ ที่ ใหญ่ ที่สุด แห่ง หนึ่ง และ มี แขก ที่ ภาคภูมิใจ ใน สหรัฐอเมริกา ใน ปี 2018 เมือง นี้ ได้ คะแนน 70 จาก 100 คน ใน ด้าน ความ เป็น กันเอง ของ กลุ่ม รัก เพศ จอร์แดน บลัม จาก Huston Chronicle ระบุระดับการยอมรับและการเลือกปฏิบัติของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในปี 2559 เนื่องจากวัฒนธรรมอนุรักษ์นิยมของภูมิภาคตามแบบเดิม

ก่อน ช่วง ทศวรรษ 1970 บาร์ เกย์ ของ เมือง กระจาย ไป ทั่ว เมือง ฮุสตัน และ ตอน นี้ มิดทาวน์ ฮูสตัน คือ อะไร คน กลุ่ม ใหญ่ ที่ มี ความหลากหลาย ทาง เพศ ต้อง มี ที่ เข้า สังคม หลัง จาก ปิด บาร์ เกย์ พวก เขา เริ่ม ไป ที่ ร้าน อาร์ต เวร์น ร้าน อาหาร 24 ชั่วโมง ใน มอน โทรส สมาชิกชุมชนของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ถูกดึงดูดให้เข้ามาเป็นละแวกเพื่อนบ้านหลังจากที่ได้เผชิญหน้ากับมันในขณะที่ได้อุปถัมภ์ศิลปะ เวเรน และพวกเขาก็เริ่มที่จะสร้างความอ่อนโยนให้แก่ชุมชนและช่วยเหลือชาวบ้านพื้นเมืองด้วยการซ่อมบํารุงทรัพย์สิน ใน มอน โทรส แท่ง เกย์ ใหม่ เริ่ม เปิด ภายในปี 2528 รสชาติและการเมืองของชุมชนกลุ่ม LGBT ได้รับอิทธิพลอย่างมากต่อชุมชนและในปี 2533 ตามข้อมูลจาก Hill ชาวมอนโทรสร้อยละ 19 ของชาวมอนโทรสที่มีความหลากหลายทางเพศระบุว่ามีความหลากหลายทางเพศ พอล บรูซาร์ด ถูก ฆ่า ใน มอนโทรส ใน ปี 1991

ในเดือนกุมภาพันธ์ 2558 นักเรียนเกย์วัย 17 ปี ที่โรงเรียนไฮสคูลลูเธอรัน นอร์ท รายงานว่าโรงเรียนบังคับให้เขาออกไปตั้งแต่เขาปฏิเสธที่จะโค่นวิดีโอในยูทูบ โดยถกประเด็นทางเพศของเขา เวย์น เครเมอร์ ผู้อํานวยการบริหารของโรงเรียน พูดถึงหนังสือมือของนักเรียน ซึ่งระบุว่า "ทางตอนเหนือของลูเธอรันมีสิทธิภายใต้ดุลยพินิจของตนแต่เพียงผู้เดียวในการปฏิเสธการสมัครและ/หรือยกเลิกการลงทะเบียนของนักเรียนคนปัจจุบันที่เข้าร่วมในกิจกรรม ส่งเสริม สนับสนุน หรือการบังคับ: หนังโป๊ ความไม่มีศีลธรรมทางเพศ กิจกรรมทางเพศ หรือ การกระทําแบบไม่เพศ"

ก่อน การ ถูก ลบหลู่ ของ การ สมรส เพศ เดียว กัน ใน สหรัฐอเมริกา การ แต่งงาน ครั้ง แรก ใน ฮุสตัน เกิดขึ้น เมื่อ วัน ที่ 5 ตุลาคม ค .ศ . 1972 ฮุสตัน เลือก นายกเทศมนตรี หญิง เลส เบี้ยน คน แรก ของ เมือง ใหญ่ ใน ปี 2009 และ เธอ ก็ รับใช้ จนถึง ปี 2016 ในระหว่างการดํารงตําแหน่งของเธอ เธอได้อนุมัติกฎหมายว่าด้วยสิทธิพิเศษของฮุสตัน ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงการครอบคลุมการกีดกันแบ่งแยกทางเพศตามรสนิยมทางเพศและข้อมูลเฉพาะตัวของทางเพศในเมือง โดยเฉพาะในพื้นที่ต่างๆ เช่น การอยู่อาศัยและการยึดครอง โดยที่ไม่มีนโยบายต่อต้านการเลือกปฏิบัติอยู่

ศาสนา

ฮุสตัน และ เขต มหานคร ของ มัน เป็น พื้นที่ ที่ เคร่ง ศาสนา และ คริสเตียน เป็น อันดับ สาม โดย เปอร์เซ็นต์ ของ ประชากร ใน สหรัฐอเมริกา และ เป็น อันดับ สอง ใน เทกซัส ที่ อยู่ หลัง เมโทรเพลกซ์ ดัลลัส -ฟอร์ต เวิร์ท ใน ประวัติศาสตร์ ฮุสตัน เป็น ศูนย์กลาง ของ ศาสนา คริสต์ โปรเตสแตนต์ ที่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ ไบเบิล กลุ่มคริสเตียนอื่น ๆ รวมทั้งตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือของศาสนาคริสต์ และศาสนาคริสต์ที่ไม่ใช่ศาสนาคริสต์ก็ไม่ได้เติบโตมากนักในประวัติศาสตร์ของเมืองนี้ เพราะการอพยพคนเข้าเมืองส่วนใหญ่มาจากยุโรปตะวันตก (ซึ่งในยุคนั้นครอบงําโดยศาสนาคริสต์ตะวันตกและสนับสนุนโดยโควตาของกฎหมายตรวจคนเข้าเมืองของรัฐบาลกลาง) กฎหมาย อพยพ และ การ เดินทาง ของ ชาติ ปี ค .ศ . 1965 ได้ เอา โควต้า ออกไป โดย ให้ เกิด การเติบโต ของ ศาสนา อื่น

ตามข้อมูลจากการศึกษาปี 2557 โดยศูนย์วิจัยพิว ประชากร 73% ของพื้นที่ฮุสตันระบุว่าตนเองเป็นชาวคริสต์ ซึ่งมีจํานวนประมาณ 50% ที่อ้างว่าเป็นสังกัดในนิกายโปรเตสแตนต์และสังกัดโรมันคาทอลิกอยู่ประมาณ 19% ทั่วประเทศ ประมาณ 71% ของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าเป็นชาวคริสต์ ประมาณ 20% ของผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ฮูสตัน อ้างว่าไม่มีสมาพันธ์ทางศาสนา เมื่อเปรียบเทียบกับทั่วประเทศ 23% งานวิจัยชิ้นเดียวกันนี้กล่าวว่าผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ที่ระบุด้วยศาสนาอื่น (รวมทั้งศาสนายูดาย ศาสนาพุทธ ศาสนาอิสลาม และศาสนาฮินดู) รวมกันคิดเป็นประมาณ 7% ของประชากรพื้นที่

ศาสนา ลาควูด ใน ฮุสตัน นํา โดย ปาสเตอร์ โจเอล ออสทีน เป็น โบสถ์ ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา เมกาชุร์ มี ผู้ เข้า ร่วม ประชุม ทุก สัปดาห์ 44 , 800 คน ใน ปี 2010 ถึง 11 , 000 คน ใน 2000 สัปดาห์ ตั้งแต่ ปี 2005 เป็นต้นมา มัน ได้ เข้าไป สนาม กีฬา อดีต ศูนย์ คอมแพค ในเดือนกันยายน 2010 นิตยสารออกอฟท์ ได้ตีพิมพ์รายชื่อโบสถ์คริสต์ที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาในคริสตจักร 100 แห่ง และในรายชื่อโบสถ์ในฮิวสตัน-เอเรเพีย เลควูด, แชร์บิสท์ ฮุสตัน, วูดแลนด์, คริสตจักร ไม่มีกําแพงและโบสถ์แบปติสต์ ตามรายชื่อ ฮุสตัน และ ดัลลัส ถูก ผูก ไว้ เป็น เมือง ที่ นิยม มาก ที่สุด เป็น อันดับ สอง สําหรับ เมคเคอช์ช

อาสนวิหารร่วมแห่งพระหฤทัย

เขตมิสซังกัลเวสตัน-ฮูสตัน คาทอลิกที่ใหญ่ที่สุดในเท็กซัสและที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับห้าของสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นในปี 2490 อัครมุขมณฑลกัลเวสตัน-ฮูสตัน อ้างว่ามีคาทอลิกอยู่ในเขตแดนประมาณ 1.7 ล้านคน เขต การปกครอง คาทอลิก ที่ โดดเด่น อื่น ๆ ได้แก่ คริสตจักร คาทอลิก ยุค ตะวันออก ของ กรีก คาทอลิก และ โบสถ์ คาทอลิก ใน ยูเครน

สามารถพบโบสถ์ออริทอดอกซ์ ได้หลากหลายแห่งในฮุสตัน ผู้ อพยพ จาก ยุโรป ตะวันออก ตะวันออกกลาง เอธิโอเปีย อินเดีย และ พื้นที่ อื่น ๆ ได้ เพิ่ม เข้าไป ใน ประชากร ตะวันออก และ ตะวันออก ของ ฮุสตัน ณ ปี 2554 ใน รัฐ ทั้ง รัฐ เท็กซัส มี คน 32 , 000 คน ที่ เข้า ร่วม โบสถ์ ออร์โธดอกซ์ อย่าง แข็งขัน ในปี 2556 จอห์น ไวท์ฟอร์ด บาทหลวงแห่งเซนต์โจนาห์ ออร์โธดอกซ์ ใกล้ฤดูใบไม้ผลิ กล่าวว่ามีชาวคริสต์ศาสนิกชนนิกายอีสเทิร์นออร์โธดอกซ์อยู่ประมาณ 6,000-9,000 คนในฮุสตัน เขตอํานาจทางตะวันออกและตะวันออกไกลที่โดดเด่นที่สุดคือเขตการปกครองแบบกรีกออร์โธดอกซ์ของอเมริกา ซึ่งเป็นเขตมิสซีสของนิกายแอนทิโอเชียนออร์โธดอกซ์ของอเมริกาเหนือ คริสตจักรคอปติกออร์โธดอกซ์แห่งอะเล็กซานเดรียและโอโธดอกซ์ เทวาฮีโด

ชุมชน ชาวยิว ของ ฮุสตัน ซึ่ง ประมาณ ว่า 47 , 000 คน ใน ปี 2001 ได้ อยู่ ใน เมือง นี้ มา ตั้งแต่ ทศวรรษ 1800 ชาวยิว ชาว ฮูสโตเนีย มี ต้นกําเนิด มา จาก ทั่ว ทั้ง สหรัฐ อิสราเอล เม็กซิโก รัสเซีย และ ที่ อื่น ๆ ในปี 2016 มีโบสถ์มากกว่า 40 แห่งในกรีตเตอร์ฮุสตัน ศาลา ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ฮุสตัน คือ สมณะ แห่ง การ รวม เขต เยซูรุน วิหาร ชาวยิว ที่ เป็น การ อนุรักษ์ และ สมาชิก ยิว ที่ เบธ อิสราเอล และ เอมานู เอล จาก การศึกษา ใน ปี 2559 โดย ธนาคาร ยิว เบอร์แมน ดาตาแบงค์ ชาวยิว 51 , 000 คน อาศัย อยู่ ใน พื้นที่ นี้ มี ชาวยิว เพิ่ม ขึ้น 4 , 000 คน ตั้งแต่ ปี 2544

ฮิวสตันมีชุมชนมุสลิมขนาดใหญ่และหลากหลาย มัน ใหญ่ ที่สุด ใน เท็กซัส และ ใน อเมริกา ใต้ ใน ปี 2012 มีการประมาณกันว่ามุสลิม ประกอบประชากร 1.2% ของฮุสตัน ณ ปี 2559 ชาวมุสลิมในพื้นที่ฮุสตันประกอบไปด้วยชาวเอเชียใต้ ชาวอิสตาร์ ชาวแอฟริกัน เติร์ก และชาวอินโดนีเซีย ในปี 2543 มีมัสยิดและศูนย์กลางศาสนาด้านหน้ามากกว่า 41 แห่ง ซึ่งใหญ่ที่สุดคือมัสยิดอัลนอร์ (มัสยิดของแสงสว่าง) ของสมาคมอิสลามเกรตเตอร์ฮุสตัน ใน ศาสนาฮินดู สิกข์ และ ชุมชน ชาว พุทธ ก่อ ให้ เกิด ภาค ใน กลุ่ม ประชากร ศาสนา ขึ้น หลัง จาก ศาสนายูดาห์ และ อิสลาม โบสถ์พราหมณ์ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในมหานครแห่งนี้คือ บาปส ศรี สวามีนารายัณ มันดิร์ ฮุสตัน สมาชิกเครือราชรัฐสวามีนารายัน สัมประดายา ประณามการเมืองดังกล่าว ของชุมชนที่ไม่นับถือศาสนา 16% ไม่ได้ใช้อะไรเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 3% เป็นการวินิจฉัย และ 2% เป็นอเทวนิยม

ฮิวสตันเป็นที่รู้จักทั่วโลกในด้านอุตสาหกรรมพลังงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับน้ํามันและก๊าซธรรมชาติ รวมทั้งการวิจัยด้านชีวเวชและการบิน แหล่งพลังงานที่ทดแทนได้ ทั้งลมและสุริยะ ก็กําลังเพิ่มฐานเศรษฐกิจในเมือง ช่องทาง เรือ ฮุสตัน ก็ เป็น ส่วน ใหญ่ ของ ฐาน เศรษฐกิจ ของ ฮุสตัน เพราะ จุดแข็ง เหล่า นี้ ฮุสตัน จึง ถูก กําหนด ให้ เป็น เมือง ระดับ โลก โดย กลุ่ม ศึกษา โลก และ กลุ่ม ศึกษา เมือง โลก และ เครือข่าย และ บริษัท ผู้ บริหาร ระบบ บริหาร ระดับ โลก เคียร์นี่ พื้นที่ฮุสตันเป็นตลาดด้านการส่งออกที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ โดยแซงเมืองนิวยอร์กในปี 2556 ตามข้อมูลที่เปิดเผยโดยสํานักงานการค้าระหว่างประเทศของกระทรวงพาณิชย์สหรัฐฯ ใน ปี 2012 บริเวณ ฮุสตัน -เดอะ วูดแลนด์ -ชูการ์แลนด์ - แลนด์ บันทึก เงิน 110 . 3 พัน ล้าน ดอลลาร์ ใน การ ส่ง ออก สินค้า ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม สารเคมี น้ํามันและก๊าซมีอยู่ประมาณ 2 ใน 3 ของการส่งออกของพื้นที่มหานครเมื่อปีที่แล้ว จุดหมาย สาม ปลายทาง แรก ของ การ ส่ง ออก คือ เม็กซิโก แคนาดา และ บราซิล

ฮิวสตัน เรือ เป็น ศูนย์ นํา สําหรับ การ สร้าง อุปกรณ์ เขต น้ํามัน ความ สําเร็จ ส่วน ใหญ่ ของ มัน ใน ฐานะ ที่ เป็น ปิโตรเคมี ก็ มา จาก ช่อง ทาง เรือ ที่ ยุ่ง ของ มัน ท่าเรือ แห่ง ฮุสตัน ใน สหรัฐ ฯ ท่า เรือ นี้ เป็น อันดับ แรก ใน การ พาณิชย์ ระหว่าง ประเทศ และ อันดับ ที่ 16 ของ ท่า เรือ ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก ไม่เหมือนกับสถานที่ส่วนใหญ่ น้ํามันสูงและราคาน้ํามันสูงเป็นประโยชน์ต่อเศรษฐกิจของฮุสตัน เช่นเดียวกับประชาชนจํานวนมากที่อาศัยอยู่ในอุตสาหกรรมพลังงาน ฮุสตัน เป็น จุด เริ่มต้น หรือ จุด สิ้นสุด ของ น้ํามัน ก๊าซ และ ท่อ ส่ง น้ํามัน จํานวน มาก

ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) ของพื้นที่วูดแลนด์-ฮูสตัน-ซูการ์แลนด์ เมโทรในปี 2559 มีมูลค่า 478 พันล้านดอลลาร์ ทําให้เป็นพื้นที่มหานครที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับหกของสหรัฐฯ และใหญ่กว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของอิหร่าน โคลัมเบีย หรือจีดีพีของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ มีเพียง 27 ประเทศนอกเหนือจากสหรัฐอเมริกาเท่านั้นที่มีผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเกินผลิตภัณฑ์มวลรวมในภูมิภาคของฮุสตัน (GAP) ในปี 2553 การทําเหมืองแร่ (ซึ่งประกอบไปด้วยการสํารวจน้ํามันและก๊าซในฮุสตันทั้งหมด) มีสัดส่วนถึง 26.3% ของ GAP ของฮุสตันอย่างรวดเร็วเพื่อตอบสนองต่อราคาพลังงานสูงและปริมาณการผลิตน้ํามันที่ลดลงทั่วโลก ตามด้วยบริการด้านวิศวกรรม บริการด้านสุขภาพ และการผลิต

ผลกระทบต่อปีของมหาวิทยาลัยฮุสตัน ซิสเต็ม ต่อเศรษฐกิจของพื้นที่ฮูสตัน เทียบกับบริษัทใหญ่ ทุน ใหม่ จํานวน 1 . 1 พัน ล้าน เหรียญ ต่อ ปี ถูก ดึงดูด ไป ยัง พื้นที่ ของ ฮุสตัน ราคา 3 . 1 3 พัน ล้าน ดอลลาร์ สหรัฐ และ งาน ใน ท้องถิ่น จํานวน 24 , 000 ตําแหน่ง ก็ ถูก สร้าง ขึ้น นี่ เป็น เพิ่มเติม กับ นัก เรียน ใหม่ 12 , 500 คน ที่ จบ การศึกษา ใน สหรัฐ ระบบ ผลิต ทุก ๆ ปี ที่ เข้าไป สู่ คน ทํา งาน ใน ฮุสตัน และ ใน เท็กซัส ผู้ ถือ ปริญญา เหล่า นี้ มี แนวโน้ม ที่จะ อยู่ ใน ฮุสตัน หลัง จาก ห้า ปี นัก เรียน 80 . 5 % ก็ ยังคง มี ชีวิต อยู่ และ ทํา งาน อยู่ ใน ภูมิภาค

ในปี 2549 เขตมหานครฮุสตันอยู่ในรัฐเท็กซัสและอันดับสามของสหรัฐฯ อยู่ในหมวด "Best Places for Business and Careers" ของนิตยสารฟอร์บส์ ในหมวด รัฐบาลต่างชาติกว่า 91 ประเทศ ได้จัดตั้งสํานักงานใหญ่ขึ้น ในพื้นที่มหานครของฮุสตัน สูงที่สุดเป็นอันดับสามของประเทศ รัฐบาลต่างประเทศสี่สิบแห่งรักษาการค้าและสํานักงานพาณิชย์ที่นี่ โดยมีห้องการค้าต่างประเทศ 23 แห่ง และสมาคมการค้า ธนาคารต่างชาติ 25 แห่ง แสดงถึง 13 ประเทศ ดําเนินการในฮุสตัน โดยให้ความช่วยเหลือด้านการเงินแก่ประชาคมระหว่างประเทศ

ในปี 2551 ฮุสตันได้รับอันดับต้น ๆ ของการเงินส่วนบุคคลของคิพลิงเกอร์ในบัญชีรายชื่อ "เมืองที่ดีที่สุดของปี 2551" ซึ่งจัดอันดับเมืองในเศรษฐกิจท้องถิ่น โอกาสการจ้างงาน ต้นทุนการดํารงชีวิตที่สมเหตุสมผล และคุณภาพชีวิต นิตยสารฟอร์บส์รายงานว่า เมืองนี้ได้จัดอันดับอันดับที่สี่เพื่อให้นวัตกรรมทางเทคโนโลยีของท้องถิ่นเพิ่มขึ้นอันดับสูงสุดในช่วง 15 ปีก่อนหน้านี้ ในปีเดียวกัน เมืองนี้ได้จัดอันดับที่สองในรายชื่อสํานักงานใหญ่ของบริษัทฟอร์จูน 500 แห่ง อันดับแรกสําหรับ "Best Cities for College Gradits" ของนิตยสารฟอร์บส์ และอันดับแรกในรายชื่อ "Best Cities to Buy Home" ใน ปี 2010 เมือง นี้ ได้รับ คะแนน ให้ เป็น เมือง ที่ ดี ที่สุด สําหรับ การ ซื้อ ของ จาก ฟอร์บส์ ครับ

ในปี 2555 เมืองดังกล่าวได้รับการจัดอันดับเป็นอันดับหนึ่งสําหรับเงินเดือนที่ฟอร์บส์และในปลายเดือนพฤษภาคม 2556 ฮุสตันถูกระบุว่าเป็นเมืองสําคัญของอเมริกาในการสร้างการจ้างงาน

ในปี 2556 ฮุสตันถูกระบุว่าเป็นเมืองที่สหรัฐฯ สร้างงานขึ้นเป็นอันดับหนึ่ง โดยสํานักงานสถิติของสหรัฐฯ หลังจากที่ไม่ใช่เมืองหลักแห่งแรกเท่านั้นที่จะได้งานทั้งหมดที่สูญหายไปจากภาวะเศรษฐกิจถดถอยก่อนหน้านี้ แต่หลังจากที่เครื่องบินตกไปแล้ว ได้มีการเพิ่มงานมากกว่าสองงานให้กับทุกคนที่สูญหาย นักเศรษฐศาสตร์และรองประธานฝ่ายวิจัยที่หุ้นส่วนธุรกิจฮุสตัน แพทริก แจนคอฟสกี ได้กล่าวย้ําถึงความสําเร็จของฮุสตันในการทําให้อุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์และพลังงานของประเทศในภูมิภาคนี้สามารถเรียนรู้จากความผิดพลาดทางประวัติศาสตร์ได้ นอกจากนี้ Jankowski ยังได้ระบุว่า "บริษัทที่มีเจ้าของจากต่างประเทศกว่า 100 บริษัทได้ย้ายถิ่นฐาน ขยาย หรือเริ่มธุรกิจใหม่ในฮุสตัน" ระหว่างปี 2551 ถึง 2553 และการเปิดธุรกิจภายนอกนี้เป็นงานที่เร่งสร้างขึ้นในระหว่างช่วงเวลาเมื่อความต้องการภายในประเทศลดลงอย่างมาก และ ใน ปี 2013 ฮุสตัน ก็ ปรากฏ ขึ้น อีก ครั้ง บน รายการ "สถานที่ ดี ที่สุด สําหรับ ธุรกิจ และ อาชีพ ของ ฟอร์บส์ "

ปศุสัตว์ของฮิวสตันและโรเดโอประจําปีที่จัดไว้ภายในสนามเอ็นอาร์จี

ฮิวสตัน อาร์ต คาร์ พาเหรด

ศูนย์อวกาศจอห์นสัน, 1989

น้ําพุแห่งพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําดาวน์ทาวน์ ฮุสตัน ในปี 2012

อยู่ ใน อเมริกัน เซาท์ ฮุสตัน เป็น เมือง ที่ หลากหลาย ที่ มี ชุมชน ระหว่าง ประเทศ ขนาด ใหญ่ และ กําลัง เติบโต เขตมหานครเกรทเตอร์ฮูสตันเป็นที่ตั้งของประชากรประมาณ 1.1 ล้านคน (21.4 เปอร์เซ็นต์) ที่เกิดนอกสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีจํานวนประชากรเกือบสองในสามของจํานวนประชากรต่างชาติที่เกิดในภาคใต้ของพรมแดนสหรัฐอเมริกาและเม็กซิโกนับตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นมา นอกจาก นี้ มี ประชากร ต่าง ชาติ มาก กว่า หนึ่ง ใน ห้า คน ที่ เกิด มา จาก เอเชีย เมืองแห่งนี้เป็นบ้านของสํานักงานที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามของประเทศ โดยเป็นที่ตั้งของ 92 ประเทศ

หลาย งาน ประจํา ปี ที่ ผ่าน มา เฉลียม วัฒนธรรม ต่าง ๆ ของ ฮุสตัน ธุรกิจ ปศุสัตว์ และ โรดิโอ ที่ ใหญ่ ที่สุด และ ยาวนาน ที่สุด ใน แต่ละ ปี ของ ฮุสตัน จัด ขึ้น กว่า 20 วัน ตั้งแต่ ต้น ถึง ปลาย เดือนมีนาคม และ เป็น การ แสดง ปศุสัตว์ และ การ ท่องเที่ยว ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก การเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง คือการเฉลิมฉลองประจําปีที่ ฮุสตัน เกย์ ไพรด์ พาเรด จัดขึ้นเมื่อสิ้นเดือนมิถุนายน งาน ที่ น่า จดจํา อีก งาน หนึ่ง ที่ ได้ แก่ เทศกาล กรีก ฮูสตัน สวน สนาม ศิลปะ การ พาเรด การ แสดง ออโต ฮูสตัน เทศกาล อินเตอร์เนชั่นแนล ของ ฮุสตัน และ เทศกาล ศิลปะ เมือง บายู ซึ่ง ถือ ว่า เป็น หนึ่ง ใน ห้า ของ สหรัฐอเมริกา

เมือง ฮุสตัน ได้รับ การ ยกย่อง อย่างมาก ต่อ วัฒนธรรม อาหาร และ ร้าน อาหาร ที่ หลากหลาย มี งาน ตีพิมพ์ หลาย ชิ้น ที่ มี ชื่อ อยู่ เสมอ ใน ฮุสตัน หนึ่ง ใน "เมือง อาหาร ดี ที่สุด ของ อเมริกา " ฮุสตัน ได้รับ ชื่อ เล่น ของ " อวกาศ ซิตี้ " อย่าง เป็นทางการ ใน ปี 1967 เพราะ มัน เป็น ตําแหน่ง ของ ลินดอน บี ของ นาซ่า ศูนย์อวกาศจอห์นสัน ชื่อเล่นอื่น ๆ ที่ชาวบ้านใช้กันบ่อยคือ "เมืองบาว์" "เมืองคลัตช์" "เมืองครัช" "เมืองแมกโนเลีย" "เมือง" "เมืองหลวงทางการทําอาหาร" และ "เมืองหลวงทางใต้"

ศิลปะและละคร

ศูนย์งานแสดงศิลปะงานอดิเรก

พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ ฮุสตัน

เขต ฮูสตัน เธียเตอร์ ตั้ง อยู่ ใน ดาวน์ทาวน์ อยู่ ใน บ้าน ของ องค์กร ศิลปะ การ แสดง สําคัญ 9 แห่ง และ หอ แสดง หก แห่ง มัน เป็น การ รวม ที่นั่ง ใน โรง ละคร เป็น อันดับ สอง ใน บริเวณ ใจกลาง เมือง ใน สหรัฐอเมริกา

ฮุสตันเป็นหนึ่งในไม่กี่เมืองของสหรัฐอเมริกา ที่มีบริษัทที่เป็นถาวร มืออาชีพ อยู่ในสาขาวิชาศิลปะการแสดงหลักๆ โอเปร่า (ฮูสตันแกรนด์โอเปรา), บัลเล่ต์ (ฮูสตันบัลเลต์), เพลง (ฮูสตัน ซิมโฟนี ออร์เคสตรา), และละคร (โรงละครอัลลีย์, โรงละครใต้ดวงดาว) ฮุสตัน ยัง เป็น บ้าน ของ ศิลปิน โฟล์ค กลุ่ม ศิลปะ และ องค์กร ศิลปะ ขนาด เล็ก ๆ อีก ด้วย

ฮุสตัน ดึงดูด การ แสดง ของ บรอดเวย์ คอนเสิร์ต โชว์ และ แสดง ออก มา มากมาย เพื่อ ผล ประโยชน์ หลากหลาย สถานประกอบการในเขตละคร รวมถึงโรงละครโจนส์ฮอลล์ บ้านของวงฮิวสตัน ซิมโฟนีออเคสตร้าและสมาคมศิลปะการแสดง และศูนย์ฮ็อบบี้เพื่อศิลปะการแสดง

สถาบันทางวัฒนธรรมของเขตพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ และแสดงให้เห็นว่ามีผู้เข้าชมกว่า 7 ล้านคนต่อปี สิ่ง ประดิษฐ์ ที่ น่า สนใจ ได้แก่ พิพิธภัณฑ์ วิจิตรศิลป์ ฮิวสตัน พิพิธภัณฑ์ วิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ พิพิธภัณฑ์ ศิลปะร่วมสมัย ฮุสตัน พิพิธภัณฑ์ ศิลปะ ร่วมสมัย ฮอโลคอสต์ ฮิวสตัน พิพิธภัณฑ์ เด็ก แห่ง ฮุสตัน และ สวนสัตว์ ฮูสตัน

ที่ตั้งอยู่ใกล้กับพิพิธภัณฑ์คือ งานสะสมของเดอะ เมนิล โรธโค ชาเปล ศูนย์มูดี้สําหรับศิลปะและพิพิธภัณฑ์โบสถ์น้อยไบแซนไทน์ เฟรสโค

บายูเบนด์เป็นอาคารขนาด 14 เอเคอร์ (5.7 ฮา) ของพิพิธภัณฑ์ศิลปะวิจิตรศิลป์ที่จัดเป็นแหล่งสะสมที่โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งในศิลปะตกแต่ง ภาพเขียน และเฟอร์นิเจอร์ต่างๆของอเมริกา เบย์ เบนด์ คือบ้านเก่าของนักการกุศลฮุสตัน อิมา ฮอกก์

พิพิธภัณฑ์ แห่ง ชาติ ของ ประวัติศาสตร์ การ ศึกษา ศพ ตั้ง อยู่ ใน ฮุสตัน ใกล้ ๆ กับ ท่าอากาศยาน จอร์ จ บุช อินเตอร์ คอนติเนนทัล พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นที่ตั้งของสันตะปาปาจอห์น พอล 2 ซึ่งใช้ในทศวรรษ 1980 พร้อมด้วยคําฟังต่างๆมากมาย การแสดงออกถึงพระสันตะปาปา และข้อมูลเกี่ยวกับงานศพที่มีชื่อเสียง

สถานที่จัดงานทั่วฮุสตัน เป็นประจํา เป็นเจ้าภาพดนตรีท้องถิ่น และละครเพลงแนวดนตรี บลูส์ ประเทศ ดูสเตป และเทจาโน ในขณะที่ฮูสตันไม่เคยเป็นที่รู้จักกันแพร่หลาย ในดนตรีของฮิวสตัน ฮิปฮอป ได้กลายเป็นฉากดนตรีอิสระที่มีอิทธิพลทั่วประเทศ ฮุสตันเป็นสถานที่เกิดของการถูกสับ และเทคนิคการผสมกันของฮิปฮอป ซึ่งถูกกระตุ้นโดยสกรู DJ จากเมือง ศิลปินฮิปฮอปที่มีชื่อเสียงบางคนจากพื้นที่นี้ ได้แก่ สลิม ทัก พอล วอลล์ ไมค์ โจนส์ บัน บี เกโต บอยส์ เทรท ทรูธ เคอร์โก บังซ์ ซี-โร เซาท์ พาร์ค เม็กซิโก ทราวิส สก็อต และ เมแกน เดอะ สตัลเลียน

การท่องเที่ยวและการพักผ่อน

เขต โรง ละคร เป็น พื้นที่ 17 บล็อก ตรง กลาง เมือง ฮุสตัน เป็น บ้าน ของ บายู เพลส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ คอมเพล็กซ์ ภัตตาคาร ภาพยนตร์ ลาซาส และ สวน สาธารณะ ร้านบายู สเปซ เป็นอาคารหลายระดับที่มีภัตตาคารบริการเต็มรูปแบบ บาร์ ดนตรีสด บิลเลียด และภาพยนตร์ซันแดนซ์ Bay Music Center จะแสดงคอนเสิร์ต แสดงละครเวที และแสดงตลก ศูนย์อวกาศฮุสตัน เป็นศูนย์กลางของลินดอนของนาซ่า ศูนย์อวกาศจอห์นสัน ศูนย์ อวกาศ มี การ แสดง ออก แบบ โต้ตอบ หลาย ครั้ง รวม ถึง หิน จันทร์ กระสวย อวกาศ จําลอง และ แสดง ประวัติ ของ โครงการ บิน อวกาศ โดย ใช้ มนุษย์ ของ นาซ่า สถานที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ ได้แก่ แกลเลอเรีย (ห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดของเท็กซัส ตั้งอยู่ในเมืองอัปทาวน์) จัตุรัสเก่ามาร์เก็ต พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําดาวน์ทาวน์ และแซมฮิวสตันเรซ ปาร์ค

ชาวจีนในปัจจุบันของฮุสตัน และเขตมหาตมะ คานธี เป็นสองสิ่งสําคัญทางชาติพันธุ์ สะท้อนให้เห็นถึงการแต่งหน้าที่หลากหลายของฮุสตัน ร้านอาหาร ร้านอาหาร ช่องเสื้อผ้า ร้านช่องเสื้อผ้า และร้านอาหารพิเศษ สามารถพบได้ในทั้งสองพื้นที่

ฮุสตันอยู่ที่สวนสาธารณะถึง 337 แห่ง รวมทั้งเฮอร์มันน์ พาร์ค, เทอร์รี่ เฮอร์ชีย์ พาร์ค, เลคฮุสตันพาร์ค เมโมเรียล พาร์ค, ทรานควิลิตี้ พาร์ค, สเควนิเชียล พาร์ค, ดิสคัฟเวอรี่, กรีน บัฟฟาโล บายู พาร์ค และแซมฮุสตัน ภายใน สวน เฮอร์แมนน์ เป็น สวน สัตว์ ใน ฮุสตัน และ พิพิธภัณฑ์ วิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ ของ ฮิวสตัน แซม ฮุสตัน พาร์ก ได้ ฟื้นฟู และ สร้าง บ้าน ใหม่ ขึ้น มา ใหม่ ซึ่ง เดิมที สร้าง ขึ้น ระหว่าง ปี 1823 ถึง ปี 1905 ได้มีการเสนอให้เปิดสวนพฤกษศาสตร์แห่งแรกในเมือง ที่เฮอร์แมน บราวน์ พาร์ค

จาก 10 เมือง ที่ มี ประชากร มาก ที่สุด ใน สหรัฐฯ ฮุสตัน มี พื้นที่ รวม ทั้ง สวน สาธารณะ และ พื้นที่ สีเขียว ทั้งหมด 56 , 405 เอเคอร์ (228 กม^.) นอกจากนี้เมืองยังมีพื้นที่สีเขียวเพิ่มขึ้นอีกกว่า 200 แห่ง โดยมีพื้นที่รวมทั้งหมดกว่า 19,600 เอเคอร์ (79 กม^.2) ซึ่งบริหารโดยเมืองนี้ รวมทั้งศูนย์ฮิวสตัน อาร์โบเรตัมและเนเจอร์ ลีและโจ จาเมล สเกตปาร์ค เป็นสเกตพาร์คสาธารณะที่เมืองฮุสตันเป็นเจ้าของและดําเนินการโดยสวนสาธารณะและเป็นสวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเท็กซัส ประกอบด้วยสเกตเวย์สูง 30,000 ฟุต² (2,800 ^เมตร2)

เดอะเจอรัลด์ ดี สวนวอเตอร์วอลล์ไฮนส์ ตั้งอยู่ในเขตเมืองอัพทาวน์ เป็นแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยม และเป็นงานแต่งและการเฉลิมฉลองที่หลากหลาย งาน วิจัย ปี 2554 โดย วอล์ก สกอร์ จัด อันดับ ให้ ฮุสตัน เป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐ ฯ ที่ 23 ของ เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด 50 เมือง

โตโยต้า เซ็นเตอร์ อยู่บ้านของฮูสตัน รอกเก็ตส์

ฮุสตันมีทีมกีฬา สําหรับลีกมืออาชีพ ยกเว้นลีกฮอกกี้แห่งชาติ เดอะ ฮูสตัน แอสทรอส เป็นทีมขยายตัวที่สําคัญลีก ก่อตั้งขึ้นในปี 2505 (หรือที่เรียกกันว่า "โคลท์ .45" จนถึงปี 2508) ซึ่งชนะเวิร์ลซีรีส์ในปี 2550 และปรากฏในเวิลด์ซีรีส์ในปี 2548 และ 2552 เป็น ทีม MLB เดียว ที่ มี เงิน ทดสอบ ใน ทั้ง สอง ลีก สมัย ใหม่ ฮูสตัน ร็อกเก็ตส์ เป็น แฟรนไชส์ ของ สมาคม บาสเกตบอล แห่ง ชาติ ตั้งแต่ ปี 1971 พวก เขา ชนะ การ แข่งขัน ชิง แชมป์ เอ็นบีเอ สอง ครั้ง หนึ่ง ใน ปี 1994 และ อีก คน ใน ปี 1995 ใน นัก แสดง ดาว ฮาคีม โอลาจูวอน โอทิส ทอร์ป ไคลด์ เดร็กซ์เลอร์ เวอร์นอน แมกซ์เวล และ เคนนี สมิธ ทีม ฮิวสตัน เทกซันส์ เป็น ทีม ขยาย ฟุตบอล แห่ง ชาติ ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 2002 ฮิวสตัน ไดนาโม เป็นแฟรนไชส์ฟุตบอลลีกเมเจอร์ ซีก ที่อยู่ในฮุสตันตั้งแต่ปี 2006 ชนะการแข่งขัน MLS 2 ครั้งในปี 2006 และ 2007 ทีมฮูสตันแดช เล่นใน National Women's Scogger Leage ฮูสตัน เซเบอร์แคท เป็นทีมรักบี้ ที่เล่นในเมเจอร์ลีก รักบี้

สนามกีฬาเอ็นอาร์จี คือบ้านของฮูสตัน เท็กซันส์

มินิตาเมด พาร์ค (บ้านของ Astros) และ โตโยต้า เซ็นเตอร์ (บ้านของร็อกเก็ตส์) อยู่ในดาวน์ทาวน์ฮูสตัน ฮุสตัน มี หลังคา หลังคา หลังคา หลัง คา แรก ของ NFL ที่ มี สนาม กีฬา ธรรมชาติ สนาม กีฬา NRG (บ้าน ของ ชาว เท็กซัน) สนามกีฬาหลังคา ที่ถอนได้เช่นกัน โตโยต้า เซ็นเตอร์ ยัง มี หน้า จอ ที่ ใหญ่ ที่สุด สําหรับ สนาม แข่ง ใน ร่ม ใน สหรัฐอเมริกา ที่ สร้าง ขึ้น เพื่อ ประจํา กับ การ เป็น เจ้าภาพ ของ เอ็นบีเอ ออล สตาร์ เกม ปี 2013 สนามกีฬาคอมพาส BBVA เป็นสนามฟุตบอลเฉพาะสําหรับฮิวสตัน ไดนาโม ทีมฟุตบอลเท็กซัสเซาเทิร์นไทเกอร์ส และฮูสตันแดช ตั้งอยู่ในอีสต์ดาวน์ทาวน์ สนามกีฬาอาเววา (บ้านของเซเบอร์แคตส์) ตั้งอยู่ที่เซาธ์ฮุสตัน นอกจาก นั้น สนาม กีฬา ใน ร่ม ของ เอ็นอาร์จี แอสโทร โดม เป็น สนาม กีฬา ใน ร่าง แห่ง แรก ใน โลก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1965 สิ่งอํานวยความสะดวกด้านกีฬาอื่น ๆ ได้แก่ Hofheinz Pavilion (Huston Cougars Backbas), สนามกีฬาข้าว (Rice Owls football), และ NArena สนามกีฬา TDECU คือที่ที่ทีมฟุตบอลของฮูสตัน

ฮิวสตันได้จัดการแข่งขันกีฬาครั้งใหญ่หลายครั้ง: เดอะ 1968, 1986 และ 2004 เมเจอร์ลีกเบสบอลออลสตาร์เกมส์; กีฬาออลสตาร์เกมส์ 1989, 2006 และ 2013 ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 8 ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 8 ซูเปอร์โบวล์ครั้งที่ 2005 และซูเปอร์โบวล์ไล รวมทั้งการเป็นเจ้าภาพเวิร์ลซีรีส์ 1986, 1994 และ 1995 NBA รอบชิงชนะเลิศในช่วงหลัง และเป็นเจ้าภาพเวิร์ลด์ซีรีส์ปี 2005, 2017 และ 2019 เมือง นี้ ชนะ การ แข่งขัน เบสบอล ครั้ง แรก ใน ช่วง ปี 2017 สนามกีฬา NRG เป็นเจ้าภาพซูเปอร์โบวล์ LI เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2017

ทางเมืองได้จัดการแข่งขันกีฬาระดับมืออาชีพและมหาวิทยาลัยหลายครั้ง รวมทั้งการแข่งขันกอล์ฟที่ฮุสตันโอเพนประจําปี ฮูสตัน เป็น เจ้าภาพ การ แข่งขัน เบสบอล ประจําปี ของ ฮุสตัน คอลเลจ ทุก ๆ เดือนกุมภาพันธ์ และ เท็กซัส คิค คอฟ และ โบวล์ ใน เดือนกันยายน และ ธันวาคม ตาม ลําดับ

แกรนด์ ปริกซ์ ออฟ ฮูสตัน การ แข่ง รถ ประจํา ปี ใน วงจร อินดี้ คาร์ ซีรีส์ ถูก จัด ขึ้น ใน วงจร ถนน ชั่วคราว ระยะ ยาว 1 . 7 ไมล์ ใน สวน เอ็นอาร์จี เหตุการณ์เมื่อเดือนตุลาคม 2556-2550 จัดขึ้นโดยใช้หลักสูตร 2006-2007 เวอร์ชันที่สอง งานนี้มีสัญญาแข่ง 5 ปี ถึงปี 2017 กับ อินดี้ คาร์ ใน การ ขี่ จักรยาน แอสโตรโดม ได้ เป็น เจ้าภาพ ใน การ จัด การ แข่งขัน แข่งขัน แข่งขัน เอเอ็มเอ ซูเปอร์ครอส รอบ จาก ปี 1974 ถึง 2003 และ สนาม กีฬา เอ็นอาร์จี ตั้งแต่ ปี 2003

ฮุสตัน ยัง เป็น เมือง แรก ๆ ใน โลก ที่ มี ทีม อีสปอร์ตส์ หลัก เป็น ตัว แทน ใน รูปแบบ ของ ฮิวสตัน เอาท์ ลอว์ส พวก นอก กฎหมาย เล่น ใน สันนิบาต โอเวอร์วอตช์ และ เป็น หนึ่ง ใน สอง ทีม เทกซัน อีก ทีม หนึ่ง เป็น เชื้อเพลิง ดัลลัส ฮุสตัน ยัง เป็น หนึ่ง ใน แปด เมือง ที่ มี ทีม XFL ทีม ฮูสตัน รัฟเนคส์

ฮิวสตันซิตีฮอลล์

เมือง ฮุสตัน มี รัฐบาล ระดับ นายกเทศมนตรี ที่ เข้มแข็ง ฮุสตัน เป็น เมือง ที่ มี กฎ บ้าน และ การเลือกตั้ง เทศบาล ทุก แห่ง ใน เท็กซัส ไม่ ใช่ แบ่ง พรรค เจ้าหน้าที่ ที่ ได้รับ เลือกตั้ง ของ เมือง นี้ คือ นายกเทศมนตรี ผู้ ควบคุม เมือง และ สมาชิก 16 คน ของ สภา นคร ฮุสตัน นายกเทศมนตรี คน ปัจจุบัน ของ ฮุสตัน คือ ซิลเวสเตอร์ เทอร์เนอร์ พรรค เดโมแครต ได้รับ เลือก ให้ ลง คะแนน ไม่ รวม พรรค นายกเทศมนตรีของฮุสตัน ทําหน้าที่เป็นผู้บริหารของเมือง เจ้าหน้าที่บริหาร และผู้แทนทางการ และรับผิดชอบต่อการบริหารจัดการทั่วไปของเมือง และในการที่เห็นว่ากฎหมายและคําสั่งทั้งหมดถูกบังคับใช้

สภาเทศบาลเมืองเดิมมีสมาชิกจํานวน 14 คน (ตําแหน่งตามเขตและห้าตําแหน่งขนาดใหญ่) อยู่บนพื้นฐานของข้อบังคับของกระทรวงยุติธรรมสหรัฐฯ ซึ่งมีผลในปี 2522 สมาชิกสภาขนาดใหญ่ เป็นตัวแทนของทั้งเมือง ภายใต้กฎบัตรของเมืองนี้ เมื่อประชากรในเขตเมืองนี้เกิน 2.1 ล้านคนแล้ว จะมีการเพิ่มเขตเพิ่มเติมอีกสองเขต จํานวนประชากร 2010 ของเมืองฮุสตัน 600 ล้านจํานวนที่กําหนด อย่างไรก็ตาม เมื่อคาดว่าเมืองจะเจริญเกินกว่า 2.1 ล้านคนในไม่ช้าหลังจากนั้น เขตเพิ่มเติมอีกสองเขตก็ถูกเพิ่มเข้ามา และตําแหน่งที่เต็มไปด้วยการเลือกตั้งในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2554

ผู้ ควบคุม เมือง ได้รับ เลือก โดย อิสระ จาก นายกเทศมนตรี และ สภา หน้าที่ของผู้ควบคุมคือการรับรองเงินที่มีอยู่ก่อนที่จะอนุมัติเงินสนับสนุนดังกล่าวและดําเนินการเบิกจ่ายเงิน ปีงบประมาณของเมืองนี้เริ่มขึ้นในวันที่ 1 กรกฎาคม และสิ้นสุดในวันที่ 30 มิถุนายน คริส บราวน์ เป็น ผู้ ควบคุม เมือง รับ ใช้ ชื่อ แรก ใน เดือนมกราคม 2016

ผล จาก การ ลงประชามติ ใน ฮุสตัน ปี 2015 นายกเทศมนตรี ได้รับ เลือก ให้ เป็น ช่วง สี่ ปี และ สามารถ เลือก ให้ เป็น สอง คํา ต่อ กัน ได้ ขีด จํากัด ของ คํา นี้ ได้ ถูก กระจาย ไป ใน ปี 1991 โดย คลิมเมอร์ ไรท์ นัก เคลื่อนไหว ทาง การเมือง หัวโบราณ ในช่วงปี 2534-2558 สมาชิกคณะกรรมการเมืองและสมาชิกสภาเทศบาลเมืองได้รับมอบหมายให้ดํารงตําแหน่งเป็นเวลาสองปี ข้อจํากัดในการลงประชามติในปี 2558 ครอบคลุมระยะเวลาสองปี ในปี 2550 สมาชิกสภาบางรายที่ปฏิบัติตามข้อกําหนดสองข้อและได้รับชัยชนะในวาระสุดท้ายจะดํารงตําแหน่งได้แปดปี ในขณะที่สมาชิกปีหนึ่งซึ่งได้รับรางวัลตําแหน่งในปี 2556 จะสามารถปฏิบัติตามข้อกําหนดเพิ่มเติมได้ถึงสองข้อภายใต้ข้อจํากัดเบื้องต้นซึ่งกฎหมายจํากัดไว้คือเงื่อนไขที่สองเงื่อนไขจะต้องมีโทษอย่างน้อย 10 ปีหลังจากหมดวาระ

อนุสรณ์สถานตํารวจฮิวสตัน

ฮุสตันถูกพิจารณาว่าเป็นเมืองที่แบ่งแยกทางการเมือง ซึ่งความสมดุลระหว่างอํานาจของรีพับลิกันและพรรคเดโมแครตมักจะแตกต่างกันไป พื้นที่ ที่ ร่ํารวย กว่า ของ เมือง ส่วน ใหญ่ จะ ลง คะแนน ให้ กับ พรรค รีพับลิกัน ใน ขณะ ที่ ชน ชั้น ทํา งาน และ พื้นที่ ชน น้อย ลง คะแนน ให้ กับ ประชาธิปไตย ตามข้อมูลจากการสํารวจพื้นที่ฮูสตันเมื่อปี 2548 มีคนขาวที่ไม่ใช่ชาวฮิสแพนิกในเขตแฮริสประกาศหรือสนับสนุนพรรครีพับลิกัน 68 เปอร์เซ็นต์ในขณะที่ประชาชนทั่วไปในพื้นที่นี้ประกาศหรือสนับสนุนประชาชนที่ไม่ใช่ชาวสเปนร้อยละ 89 ประมาณ 62 % ของ ชาว ฮิสแพนิก (ไม่ว่า จะ เป็น ชาติ ใด ก็ตาม ) ใน บริเวณ นี้ ถูก ประกาศ หรือ สนับสนุน ให้ เป็น ประชาธิปไตย เมือง นี้ มัก จะ เป็น ที่ รู้ กัน อยู่แล้ว ว่า เป็น เมือง ที่ มี ความหลากหลาย ทาง การเมือง มาก ที่สุด ใน เท็กซัส รัฐ ที่ รู้จัก กัน ว่า เป็น ชาว อนุรักษ์นิยม ผล ก็ คือ เมือง นี้ มัก จะ เป็น พื้นที่ ที่ มี การ แข่งขัน ใน การเลือกตั้ง ทั่ว รัฐ ใน ปี 2009 ฮุสตัน ได้ กลาย มา เป็น เมือง แรก ใน สหรัฐ ฯ โดย มี ประชากร กว่า 1 ล้าน คน ที่ ได้ เลือก นายกเทศมนตรี เกย์ โดย เลือก แอนนีส พาร์กเกอร์

เทกซัส ได้ ห้าม เมือง ที่ ศักดิ์สิทธิ์ แต่ นายกเทศมนตรี ฮุสตัน ซิลเวสเตอร์ เทอร์เนอร์ กล่าว ว่า ฮุสตัน จะ ไม่ ให้ ความช่วยเหลือ กับ เจ้าหน้าที่ ตรวจ คน เข้าเมือง

อาชญากรรม

สํานักงานตํารวจฮิวสตัน

ฮุสตัน มี การ ฆ่า ตัว ตาย 303 คดี ใน ปี 2015 และ 302 คดี ใน ปี 2016 เจ้าหน้าที่คาดการณ์ว่าจะมี 323 คดีฆาตกรรมในปี 2559 แต่ ใน ทาง กลับ กัน มัน ก็ ไม่ มี อัตรา การ ฆาตกรรม ของ ฮิวสตัน เพิ่ม ขึ้น ระหว่าง ปี 2015 ถึง 2016

อัตราการฆาตกรรมของฮิวสตันอยู่ในอันดับที่ 46 ของเมืองสหรัฐฯ โดยมีประชากรมากกว่า 250,000 คนในปี 2005 (อัตราการฆาตกรรมต่อคน 16.3 คนต่อประชากร 100,000 คน) ในปี 2553 อัตราการฆาตกรรมของเมือง (อัตราต่อหัวของการฆาตกรรม 11.8 คดีต่อประชากร 100,000 คน) อยู่อันดับที่หกในเมืองของสหรัฐอเมริกาที่มีประชากรมากกว่า 750,000 คน (หลังนครนิวยอร์ก ชิคาโก ดีทรอยต์ ดัลลัส และฟิลาเดลเฟีย) ตามข้อมูลจากสํานักงานสอบสวนกลาง

ฆาตกร ลด ลง 37 เปอร์เซ็นต์ จาก เดือนมกราคม ถึง เดือนมิถุนายน 2011 เมื่อ เทียบ กับ ช่วง เวลา เดียว กัน ใน ปี 2010 อัตรา อาชญากรรม รวม ๆ ของ ฮุสตัน รวม ทั้ง อาชญากรรม รุนแรง และ ไม่ รุนแรง ที่ ลด ลง ถึง 11 % รายงานอาชญากรรมทางยูนิฟอร์มของ FBI (UCR) ชี้ให้เห็นถึงแนวโน้มการเสื่อมของอาชญากรรมรุนแรงในฮุสตัน ในช่วงยี่สิบปีที่สิ้นสุดในปี 2016 ซึ่งสอดคล้องกับแนวโน้มของประเทศ แนวโน้ม นี้ สู่ อัตรา อาชญากรรม รุนแรง ที่ ต่ํา ลง ใน ฮุสตัน รวม ถึง อัตรา การ ฆาตกรรม ด้วย แม้ ว่า จะ เห็น การ เพิ่ม ขึ้น เป็น เวลา สี่ ปี ที่ เกิดขึ้น จนถึง ปี 2015 อัตรา อาชญากรรม รุนแรง ของ ฮิวสตัน สูง ขึ้น 8 . 6 % ใน ปี 2016 จาก ปี ก่อน อย่างไร ก็ตาม ตั้งแต่ ปี 2006 ถึง 2016 อาชญากรรม รุนแรง ยัง ลด ลง 12 เปอร์เซ็นต์ ใน ฮุสตัน

ฮุสตันเป็นศูนย์กลางสําคัญของการลักลอบขนโคเคน กัญชา เฮโรอีน ยาบ้า เอ็มดีเอ็มเอ และเมทแอมเฟตามีน เนื่องจากมีขนาดและใกล้เคียงกับประเทศส่งออกยาเสพติดรายใหญ่ ฮุสตัน เป็น หนึ่ง ใน ศูนย์การค้า มนุษย์ ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ ประเทศ

ในช่วง ต้น ทศวรรษ 1970 ฮุสตัน ปาซาดีนา และ เมือง ชาย ฝั่ง หลาย เมือง เป็น จุด ที่ เกิด การ ฆาตกรรม หมู่ ใน ฮูสตัน ซึ่ง ใน ขณะ นั้น เป็น กรณี ที่ ร้ายแรง ที่สุด ใน ประวัติศาสตร์ อเมริกา

ในปี 1853 การประหารครั้งแรกในฮุสตัน เกิดขึ้นที่สาธารณะที่สุสานผู้ก่อตั้ง ในวอร์ดที่สี่ ตอนแรกสุสานคือบริเวณประหารชีวิต แต่หลังการประหารชีวิตปี 2511 เกิดขึ้นในเรือนจํา

ตึกแฮตตี้ เม ไวท์ องค์การแรก มันถูกขายและทําลาย

19 เขต ของ โรง เรียน อยู่ ใน เมือง ฮุสตัน ฮิวสตัน อินดีเพนเดนต์ สคูล ดิสทรัพท์ สคูล ดิสท์ (HISD) เป็นเขต โรง เรียน ที่ ใหญ่ เป็น อันดับ ที่ 7 ใน สหรัฐ และ ใหญ่ ที่สุด ใน รัฐเทกซัส HISD มี 112 ค่าย ที่ ใช้ เป็น โรง เรียน แม่เหล็ก หรือ แวนการ์ด เช่น วิชา ด้าน สุขภาพ วิชา วิชา วิชา การ ดู และ ศิลปะ การ แสดง และ วิทยาศาสตร์ ยัง มี โรง เรียน ต้น แบบ จํานวน มาก ที่ ถูก บริหาร แยก ออกจาก เขต โรง เรียน นอกจากนี้ เขตโรงเรียนรัฐบางแห่ง ก็มีโรงเรียนประจําของตัวเองด้วย

พื้นที่ ฮุสตัน มี โรง เรียน เอกชน มาก กว่า 300 แห่ง หลาย แห่ง ได้รับ รับรอง โดย คณะกรรมการ ให้ การ รับรอง โรง เรียน เอกชน ของ เท็กซัส โรง เรียน อิสระ ของ มหานคร เกรท ฮุสตัน ได้ ให้ การศึกษา จาก ศาสนา ที่ แตกต่าง กัน ไป หลาย แบบ รวม ทั้ง มุมมอง ทาง โลก โรงเรียนฮุสตัน คาทอลิค ดําเนินการโดย เขตมิสซังโรมันคาทอลิกของกัลเวสตัน-ฮุสตัน

สถาบันอุดมศึกษา

มหาวิทยาลัย 4 แห่ง ตั้งอยู่ในฮุสตัน มหาวิทยาลัยฮุสตัน (ยูเอช) เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งหนึ่งที่ได้รับการรับรองโดยชาติ และเป็นสถาบันแห่งความรุ่งโรจน์ของมหาวิทยาลัยฮุสตัน ซิสเต็ม มหาวิทยาลัยที่ใหญ่เป็นอันดับสามในรัฐเท็กซัส มหาวิทยาลัยฮุสตันมีนักศึกษาเกือบ 44,000 คนในมหาวิทยาลัยขนาด 667 เอเคอร์ (270-เฮกเตอร์) ในเขตที่สาม มหาวิทยาลัยฮุสตัน เคลียร์ เลค และมหาวิทยาลัยฮุสตัน-ดาวน์ทาวน์ เป็นมหาวิทยาลัยเดี่ยวในมหาวิทยาลัยฮุสตัน ซิสเต็ม พวก เขา ไม่ ใช่ แคมเปิล สาขา ของ มหาวิทยาลัย ฮุสตัน ทางตะวันตกของมหาวิทยาลัยฮุสตันค่อนข้างน้อยคือมหาวิทยาลัยเท็กซัส เซาเทิร์น (TSU) หนึ่งในมหาวิทยาลัยที่ใหญ่และครอบคลุมที่สุดในประวัติศาสตร์คือมหาวิทยาลัยสีดําของสหรัฐอเมริกาที่มีนักศึกษาประมาณ 10,000 คน มหาวิทยาลัย เทกซัส เซาเทิร์น เป็น มหาวิทยาลัย แห่ง แรก ของ รัฐ ใน ฮุสตัน ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1927

สถาบันการเรียนรู้ขั้นสูงหลายแห่งตั้งอยู่ในเมือง มหาวิทยาลัย ไรซ์ มหาวิทยาลัย ที่ เลือก ได้ มาก ที่สุด ใน เท็กซัส และ หนึ่ง ใน สหรัฐ ฯ ที่ เลือก ได้ มาก ที่สุด คือ สถาบัน เอกชน และ สถาบัน ทาง โลก ที่ มี กิจกรรม วิจัย ระดับ สูง ก่อตั้งขึ้นในปี 2555 มีการก่อตั้งขึ้นอย่างหนักในเขตกว้างขนาด 300 เอเคอร์ (120-เฮกเตอร์) ซึ่งตั้งอยู่ติดกับเฮอร์มันน์ พาร์ค และศูนย์การแพทย์เทกซัส มีนักศึกษาระดับปริญญาตรีประมาณ 4,000 คนและนักเรียนปริญญาโทอีก 3,000 คน ทาง เหนือ ของ เมือง นียร์ทาวน์ มหาวิทยาลัย เซนต์ โทมัส ซึ่ง ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1947 เป็น มหาวิทยาลัย แคธอลิก แห่ง เดียว ของ ฮุสตัน เซนต์โธมัสจัดหลักสูตรศิลปศาสตร์สําหรับนักเรียนประมาณ 3,000 คน ในมหาวิทยาลัยบล็อก 19 บล็อกประวัติศาสตร์ ที่มอนโทรส บูลีวาร์ด ทาง ตะวันตกเฉียงใต้ ของ ฮุสตัน ฮุสตัน แบพติสต์ มหาวิทยาลัย ฮูสตัน ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1960 เสนอ ปริญญาตรี และ ปริญญาตรี ที่ วิทยาเขต Sharpstown โรงเรียนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับ อนุสัญญาแบปติสต์ เจเนอรัล ของเท็กซัส และมีนักเรียนอยู่ประมาณ 3,000 คน

สาม เขต ของ วิทยาลัยชุมชน ได้ เข้า และ รอบ ๆ ฮุสตัน Huston Community College System (HCC) ทําหน้าที่ของฮิวสตันอย่างเหมาะสมที่สุด วิทยาเขตหลักและกองบัญชาการใหญ่ อยู่ในมิดทาวน์ ชานเมืองตอนใต้ของเขตมหานครและภาคตะวันตกของเขตมหานครได้รับการช่วยเหลือจากค่ายต่างๆ ของ Lone Star College System ในขณะที่เขตตะวันออกเฉียงใต้ของฮุสตันให้บริการโดย San Jacinto College และส่วนทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของมหาวิทยาลัยลี คอลเลจ ให้บริการ วิทยาลัย ฮูสตัน คอมมิวนิตี้ คอลเลจ และ ระบบ Lone Star College เป็น สถาบัน ที่ ใหญ่ ที่สุด 10 สถาบัน ใน สหรัฐฯ ใน การ เรียนรู้ สูง กว่า

ฮุสตัน ยัง เป็น เจ้าภาพ โรง เรียน ที่ จบ การ ศึกษา กฎหมาย และ สาธารณสุข จํานวน มาก ด้วย ศูนย์กฎหมายแห่งมหาวิทยาลัยฮุสตัน และโรงเรียนกฎหมายแห่งรัฐเทอร์กู๊ด มาร์แชล แห่งมหาวิทยาลัยเท็กซัสเซาเทิร์น เป็นโรงเรียนกฎหมายที่ผ่านการรับรองโดยกฎหมายของ ABA ในขณะที่วิทยาลัยกฎหมายเซาท์เท็กซัสตั้งอยู่ในเมือง ถือเป็นทางเลือกส่วนตัวและเป็นอิสระ ศูนย์การแพทย์เทกซัส เป็นบ้านของโรงเรียนแพทย์ ที่มีความหนาแน่นสูง รวมทั้งโรงเรียนแพทย์สองแห่ง โรง เรียน แพทย์ แมคโกเวิร์น ส่วน หนึ่ง ของ ศูนย์ สาธารณสุข แห่ง มหาวิทยาลัย เทกซัส ที่ ฮุสตัน และ วิทยาลัย การแพทย์ เบเลอร์ แห่ง สถาบัน เอกชน ที่ เลือก ได้ สูง โรง เรียน พยาบาล ของ มหาวิทยาลัย แพรรีวิว เอแอนด์เอ็ม อยู่ ใน ศูนย์ แพทย์ เท็กซัส นอกจาก นี้ ทั้ง มหาวิทยาลัย เท็กซัส เซาเทิร์น และ มหาวิทยาลัย ฮุสตัน ยัง มี โรง เรียน ด้าน เภสัชกรรม และ มหาวิทยาลัย ฮุสตัน ได้ จัด วิทยาลัย สายตา

• มหาวิทยาลัยเทกซัส เซาเทิร์น ซึ่งตั้งอยู่ในแผนกที่สาม เป็นสถาบันการศึกษาระดับสูงในฮุสตัน และเป็นสถาบันเอชบีซียูที่ใหญ่ที่สุดในเท็กซัส

• มหาวิทยาลัยฮุสตัน-ดาวน์ทาวน์ ตั้งอยู่ในดาวน์ทาวน์ เป็นสถาบันที่ใหญ่เป็นอันดับสอง ของการศึกษาระดับสูงในฮุสตัน

• มหาวิทยาลัยฮุสตัน ตั้งอยู่ในเขตที่สาม เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยสาธารณะระดับหนึ่ง และเป็นสถาบันการศึกษาที่ใหญ่เป็นอันดับสามในเท็กซัส

• มหาวิทยาลัยไรซ์ ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับศูนย์การแพทย์ของพิพิธภัณฑ์และเท็กซัส เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยระดับเอกชนและสถาบันการศึกษาที่เลือกได้มากที่สุดในเท็กซัส

ฮุสตัน โครนิเคิล กองบัญชาการ ปัจจุบัน อดีต สํานักงานใหญ่ของฮุสตัน โพสต์

สถานีโทรทัศน์ที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายหลักคือ KPRC-TV (NBC), KHOU (CBS), KTRK-TV (ABC), KRIV (Fox), KIAH (CW), KTXH (MyNetworkTV), KXLN-DT (Univision) และ KTMD-TV (Telemundo) KTRK-TV, KRIV, KTXH, KXLN-DT และ KTMD-TV ทํางานเป็นสถานีที่เป็นเจ้าของและเป็นผู้ดําเนินการของเครือข่าย

ฮุสตัน-เดอะ วูดแลนด์-ชูการ์แลนด์ แลนด์ เมโทรโพลิตัน ได้รับบริการโดยสถานีโทรทัศน์สาธารณะหนึ่งแห่งและสถานีวิทยุสาธารณะหนึ่งแห่ง KUHT (ฮิวสตัน พับลิค มีเดีย) เป็นสถานีสมาชิก PBS และเป็นสถานีโทรทัศน์สาธารณะแห่งแรกในสหรัฐอเมริกา วิทยุสาธารณะฮุสตันเป็นผู้ฟังที่ได้รับเงินทุนสนับสนุนและประกอบด้วยสถานีสมาชิก NPR หนึ่งสถานี KUHF (ข่าว 88.7) มหาวิทยาลัยฮุสตัน ซิสเต็ม เป็นเจ้าของและถือใบอนุญาต ออกอากาศให้กูเฮตและคูฮอฟ สถานีกระจายเสียงจากเมลเชอร์ เซ็นเตอร์ สําหรับการกระจายเสียงสาธารณะ ตั้งอยู่ในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยฮุสตัน

ฮุสตัน และ เขต มหานคร ของ ฮุสตัน โครนิเคิล เป็น หนังสือพิมพ์ ราย วัน หลัก ๆ ที่ มี การ กระจาย ของ กว้าง Hearst Communications ซึ่งเป็นเจ้าของและบริหาร Huston Chronicle ได้ซื้อสินทรัพย์ของ Huston Post ซึ่งเป็นคู่แข่งที่ยาวนานและคู่แข่งหลัก เมื่อ Huston Post หยุดปฏิบัติการในปี 2538 ฮุสตัน โพสต์ เป็นของครอบครัวของอดีตผู้ว่า บิล ฮ็อบบี้ แห่งฮุสตัน สิ่งพิมพ์ที่สําคัญอีกอย่างหนึ่งที่จะเสิร์ฟในเมืองนี้คือ ฮุสตัน เพรส ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ทางเลือกหนึ่งก่อนที่จะเกิดความเสียหายกับเฮอร์ริเคนฮาร์วี่ ส่งผลให้สิ่งพิมพ์เปลี่ยนไปใช้รูปแบบออนไลน์อย่างเดียวเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2550 สิ่ง ตีพิมพ์ อื่น ๆ ที่ น่า สนใจ ได้แก่ ฮุสตัน ฟอร์เวิร์ด ไทมส์ เอาท์สมาร์ท และ ลา วอซ เดอ ฮุสตัน แห่ง อื่น ๆ ฮุสตัน ฟอร์เวิร์ด ไทมส์ เป็น หนึ่ง ใน หนังสือพิมพ์ สี ดํา ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน มหานคร และ เป็น ของ บริษัท ฟอร์เวิร์ด ไทมส์ พับลิชชั่น OutSmart เป็นนิตยสาร LGBT ในฮุสตัน และได้รับการจัดอันดับเป็น "นิตยสารท้องถิ่น" ที่ดีที่สุดโดยฮิวสตันเพรส ในปี 2551 ลา วอซ เดอ ฮุสตัน เป็น หนังสือพิมพ์ ภาษา สเปน ของ โครนิเคิล และ ใหญ่ ที่สุด ใน พื้นที่

การดูแลสุขภาพ

เอ็มดีแอนเดอร์สันแคนเซอร์เซ็นเตอร์

ฮุสตัน เป็น ที่ นั่ง ของ ศูนย์ การ แพทย์ เท็กซัส ซึ่ง อธิบาย ตัวเอง ว่า มี การ รวม ศูนย์ วิจัย และ สถาบัน สาธารณสุข ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โลก สมาชิก 49 คน ของ ศูนย์ การ แพทย์ เท็กซัส เป็น องค์กร ไม่ แสวงหา ผล กําไร พวก เขา ให้ ความสุข แก่ ผู้ป่วย และ ป้องกัน การ วิจัย การ ศึกษา และ ท้องถิ่น ระดับ ชาติ และ ความอยู่ดีมีสุข ของ ชุมชน ระหว่าง ประเทศ การจ้างสถาบันต่าง ๆ มากกว่า 73,600 แห่งในศูนย์การแพทย์นี้ประกอบด้วยโรงพยาบาล 13 แห่ง และสถาบันที่เชี่ยวชาญสองแห่ง โรงเรียนแพทย์สองแห่ง โรงเรียนพยาบาลสี่แห่ง และโรงเรียนทันตกรรม สาธารณสุข เภสัชภัณฑ์ และอาชีพที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพเกือบทั้งหมด มันเป็นที่หนึ่งในครั้งแรก และยังเป็นบริการฉุกเฉินทางอากาศ เที่ยวบินสําหรับชีวิตที่ใหญ่ที่สุด ได้ถูกสร้างขึ้น และได้พัฒนาโครงการปลูกถ่ายอวัยวะภายในสถาบันขึ้น ประมาณ ปี 2007 มี การผ่าตัด หัวใจ มาก ขึ้น ใน ศูนย์ การแพทย์ เท็กซัส มาก กว่า ที่ อื่น ๆ ใน โลก

สถาบันสุขภาพทางวิชาการและการวิจัยบางแห่งของศูนย์ดังกล่าวประกอบด้วย เอ็มดีแอนเดอร์สัน ศูนย์มะเร็งวิทยาลัยการแพทย์เบเลอร์ ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพของยูที โรงพยาบาลเฮอร์มันน์ โรงพยาบาลฮิวสตัน เมโธดิสต์ โรงพยาบาลเด็กแห่งเท็กซัส และมหาวิทยาลัยฮิวสตัน คอลเลจ เภสัชกรรม

ใน ทศวรรษ 2000 วิทยาลัย การแพทย์ เบเลอร์ ได้รับ การ พิจารณา เป็น ประจํา ปี ใน โรง เรียน แพทย์ 10 แห่ง ใน ประเทศ นอกจากนี้ ศูนย์มะเร็ง MD Anderson ได้ถูกจัดให้เป็นอันดับสองแห่งของโรงพยาบาลสหรัฐฯ ที่มีความเชี่ยวชาญด้านการรักษามะเร็งจากรายงานข่าวและโลกของสหรัฐฯ ตั้งแต่ปี 2533 เมนนิงเจอร์ คลินิค ศูนย์บําบัดจิตเวช อยู่ในสถาบันการแพทย์เบเลอร์ และระบบโรงพยาบาลฮิวสตัน เมโธดิสท์ ด้วยสถานที่ของโรงพยาบาลทั่วประเทศและสํานักงานใหญ่ในฮุสตัน ระบบโรงพยาบาลไทรอัมพ์สุขภาพ เป็นผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพแบบเฉียบพลันระยะยาวที่ใหญ่ที่สุดในโลกในปี 2548

ฮุสตันถือเป็นเมืองที่ขึ้นอยู่กับรถยนต์ โดยประมาณ 77.2% ของผู้โดยสารที่ขับรถคนเดียวในปี 2559 โดยเพิ่มขึ้นจาก 71.7% ในปี 2533 และ 75.6% ในปี 2542 ในปี 2016 อีก 11.4% ของชาวฮุสโตเนียนคาร์โปแลนด์ถูกใช้ในการทํางาน ในขณะที่ใช้ระบบขนส่งสาธารณะ 3.6% เดิน 2.1% และ 0.5% อยู่ในวงกลม การศึกษาที่มีการคํานวณอยู่ว่าความยาวเฉลี่ยของการเดินทางในภูมิภาคคือ 12.2 ไมล์ (19.6 กม.) ในปี 2555 ตาม ข้อมูล จาก การ สํารวจ ของ ชุมชน อเมริกัน ปี 2013 การ ทํา งาน โดย เฉลี่ย ที่ ดําเนิน การ ใน ฮุสตัน (เมือง) ใช้เวลา 26 . 3 นาที งานวิจัยของมหาวิทยาลัยเมอร์ดอชปี 2532 พบว่าฮุสตันมีทั้งเมืองที่มีความยาวและหนาแน่นของเมืองที่สุด 13 เมืองใหญ่ของอเมริกา และการศึกษาของอาร์คาดิสปี 2552 จาก 22 เมืองของสหรัฐฯ ในด้านการขนส่งแบบยั่งยืนในการขนส่งมวลชน เทศมณฑลแฮร์ริสเป็นหนึ่งในผู้บริโภคน้ํามันรายใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ อันดับที่สอง (หลังเขตลอสแอนเจลิส) ในปี 2556

แม้ว่าภูมิภาคนี้จะมีการใช้รถยนต์อยู่เป็นจํานวนมาก แต่ทัศนคติต่อการขนส่งในหมู่ชาวบ้านก็แสดงให้เห็นถึงความต้องการเดินที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ การศึกษาปี 2550 โดยสถาบันคินเดอร์เพื่อการวิจัยในเมืองแห่งมหาวิทยาลัยไรซ์พบว่า ผู้อยู่อาศัยในเขตแฮร์ริส 56% ต้องการที่อยู่อาศัยแบบหนาแน่นในการตั้งค่าที่เหมาะกับการใช้เดินแบบต่างๆ ซึ่งจะขัดกับที่อยู่อาศัยแบบครอบครัวเดี่ยวในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นต่ํา ผู้ตอบแบบสํารวจหลายคนยังชี้ให้เห็นด้วยว่า ความหนาแน่นของการจราจรเป็นปัญหาที่สําคัญที่สุดที่กําลังเผชิญหน้ากับมหานคร นอกจาก นี้ ครอบครัว หลาย ครอบครัว ใน เมือง ฮุสตัน ก็ ไม่ มี รถ ใน ปี 2015 ครอบครัว ฮุสตัน ร้อย ละ 8 . 3 ของ รถยนต์ คัน หนึ่ง ที่ ไม่ มี การเปลี่ยนแปลง เลย ใน ปี 2559 (8 . 1 เปอร์เซ็นต์ ) ค่าเฉลี่ย ของ ประเทศ คือ 8 . 7 เปอร์เซ็นต์ ใน ปี 2016 ฮุสตัน เฉลี่ย รถ 1 . 59 คัน ต่อ ครัวเรือน ใน ปี 2016 เมื่อ เทียบ กับ ค่า เฉลี่ย ของ ประเทศ หนึ่ง . 8

ถนน

อินเตอร์สเตต 10/U.S รูท 90 และอินเตอร์สเตต 45 สแตก อินเตอร์เชค ทางตะวันตกเฉียงเหนือของดาวน์ทาวน์ฮิวสตัน

พื้นที่แปดเขตของมหานครฮุสตันในเขตนั้นมีระยะทางมากกว่า 25,000 ไมล์ (40,000 กม.) บนถนนซึ่งมีระยะทาง 10% หรือประมาณ 2,500 ไมล์ (4,000 กม.) เป็นทางหลวงที่เข้าถึงได้จํากัด ระบบฟรีเวย์ของระบบทางไกลของภูมิภาคฮุสตันรองรับรถยนต์จํานวนมากกว่า 40% ที่เดินทางในแต่ละวันในภูมิภาค (VMT) เส้นทางของหลอดเลือดแดงสามารถรองรับ VMT ได้มากขึ้นถึง 40% ในแต่ละวัน ในขณะที่มีอัตราค่าใช้จ่ายสูงสุด ซึ่งเกรทเตอร์ฮุสตันมีระยะทาง 180 ไมล์ (290 กม.) สามารถรองรับได้เกือบ 10%

ฮิวสตันใหญ่มีระบบทางหลวงที่เข้าถึงได้โดยจํากัดและพูด โดยมีทางด่วนออกจากตัวเมืองด้วยถนนวงแหวนหลายสายที่เชื่อมต่อระหว่างทางหลวงสายนี้ในระยะกลางจากใจกลางเมือง เมืองนี้มีเส้นทางข้ามรัฐสามทาง ระหว่างรัฐ 10 ระหว่างรัฐ 45 และระหว่างรัฐ 69 (ซึ่งเรียกกันโดยทั่วไปว่าทางหลวงสหรัฐฯ หมายเลข 59) และเส้นทางสายอื่น ๆ ของสหรัฐอเมริกาและทางหลวงรัฐ ถนนฟรีเวย์หลักในเกรตเตอร์ฮูสตัน มักจะถูกเรียกโดย ทิศทางของคาร์ดินัลหรือตําแหน่งทางภูมิศาสตร์ ที่พวกเขาเดินทางไป ทางหลวงที่เป็นไปตามอนุสัญญาคาร์ดินัลประกอบด้วยทางหลวงสหรัฐฯ หมายเลข 290 (ทางตะวันตกเฉียงเหนือ) ทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 45 ทางตอนเหนือของดาวน์ทาวน์ (ทางด่วนเหนือ) ระหว่างรัฐ 10 ทางตะวันออกของดาวน์ทาวน์ (อิสรีเวย์ตะวันออก) ทางหลวงรัฐเท็กซัส 288 (ทางตะวันตกเฉียงใต้) และทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 69 ทางตอนใต้ (เซาท์เวสต์ฟรีเวย์) ทางหลวงที่ปฏิบัติตามข้อตกลงสถานที่ประกอบด้วยรัฐระหว่างประเทศ 10 ทางตะวันตกของดาวน์ทาวน์ (เคที ฟรีเวย์) ระหว่างรัฐ 69 ทางตอนเหนือของดาวน์ทาวน์ (อีสเท็กซ์ฟรีเวย์) ระหว่างรัฐทางใต้ 45 แห่ง เมือง (อ่าวฟรีเวย์) และทางหลวงรัฐเท็กซัส 225 (ลา พอร์เตพาซาเดนาฟรีเวย์)

เส้นทางอิสระสามลูป ทําให้เชื่อมต่อทางทิศเหนือ-ใต้ และตะวันออก ระหว่างทางหลวงสายตรงของเกรตเตอร์ฮุสตัน วงจรภายในที่สุดคืออินเตอร์สเตต 610 ซึ่งรู้จักกันทั่วไปในชื่อ อินเนอร์ลูป ซึ่งครอบคลุมดาวน์ทาวน์ ศูนย์การแพทย์เท็กซัส กรีนเวย์ พลาซา เมืองของมหาวิทยาลัยเวสต์ ยูนิเวอร์ซิตี้ เพลซ และย่านใต้ดินที่สําคัญ ๆ ทางหลวงสาย 88 ไมล์ (142 กม.) ซึ่งมักจะเรียกว่าเบลทเวย์ สร้างวงกลางที่รัศมีราว 10 ไมล์ (16 กม.) ลูปที่สาม 180 ไมล์ (290 กม.) โดยมีรัศมีประมาณ 25 ไมล์ (40 กม.) ทางหลวงรัฐหมายเลข 99 (แกรนด์พาร์กเวย์) อยู่ในระหว่างการก่อสร้าง โดยมีหกส่วนเสร็จสิ้นตั้งแต่ปี 2551 ส่วนที่ D ผ่าน G เสร็จสมบูรณ์แล้วมีส่วนที่ต่อเนื่องกัน 70.4 ไมล์ (113.3 กม.) คือการเชื่อมต่อแบบจํากัดระหว่างชูการ์แลนด์ เคที ไซเพรส สปริง และพอร์เตอร์

ระบบเส้นทางความเสียหาย ที่ดําเนินการโดยแฮริส เคาน์ตี้ โทลโรด ออทอริตี้ (HCTRA) และฟอร์ตเบนด์เคาน์ตี้ โทรทอล โรด ออทอริตี (FBCTRA) ให้ทางเลือกเพิ่มเติมสําหรับผู้สื่อสารในภูมิภาค Sam Huston Tollway ซึ่งครอบคลุมเส้นทางหลักของ Beltway 8 (ตรงกันข้ามกับถนนหน้าบน ซึ่งถูกสกัดไว้) เป็นเส้นทางยาวที่สุดในระบบ ครอบคลุมเส้นทางทั้งหมดของเบลทเวย์ โดยยกเว้นส่วนที่ว่างระหว่างอินเตอร์สเตต 45 และ Interstate 69 ใกล้ท่าอากาศยานจอร์จ บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล ภูมิภาคนี้ให้บริการทางสี่ทางที่พูดกัน ชุดของเส้นทางที่จัดการได้ บนถนนเคที ฟรีเวย์ ฮาร์ดี ทอล โรด ซึ่งขนานระหว่างรัฐ 45 ทางเหนือของดาวน์ทาวน์จนถึงฤดูใบไม้ผลิ เวสต์พาร์ค โทลเวย์ ซึ่งบริการ ย่านชานเมืองทางตะวันตกของฮุสตัน ออกไปฟูลเชียร์ และฟอร์ตเบนด์ พาร์คเวย์ ซึ่งเชื่อมต่อกับเซียนนา ทาลเวย์เวสต์พาร์ค และ ฟอร์ตเบนด์ พาร์คเวย์ ถูกดําเนินการอย่างฉับพลัน กับฟอร์ตเบนด์เคาน์ตี้

ระบบทางหลวงของฮิวสตัน ทรานสตาร์ ติดตามดูแลระบบทางด่วนพิเศษของฮิวสตัน ทรานสตาร์ ความร่วมมือระหว่างหน่วยงานรัฐบาลสี่แห่ง ซึ่งรับผิดชอบในการจัดบริการด้านการขนส่งและบริการจัดการภาวะฉุกเฉินไปยังภูมิภาค

เครือข่ายท้องถนนของเดอะฮิวสตันจัดตั้งขึ้นที่ระดับเทศบาล โดยมีการควบคุมการวางแผนการใช้งานของซิตี้ในฮิวสตันเหนือพื้นที่ที่รวมเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทและเขตการแบ่งแยกดินแดน (ETJ) ดังนั้น การฝึกซ้อมในฮิวสตันจึงเป็นหน่วยงานวางแผนการขนส่งมากกว่าพื้นที่ 2,000 ตารางไมล์ (5,200 กม^.) กว่าห้าประเทศ ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าพื้นที่บริษัทเป็นจํานวนมาก โครงการหลัก Thoroughfare และแผนฟรีเวย์ ได้รับการปรับปรุงทุกปี สร้างลําดับชั้นถนนของเมือง ระบุถนนหนทางในการขยายวงกว้าง และเสนอถนนหนทางใหม่ในบริเวณที่ไม่เคยรับใช้ ถนนหลวงถูกจัดเป็นสี่หมวดหมู่ โดยลดความรุนแรงลง ทาง เดิน ใหญ่ ถนน ทาง เดิน ขนส่ง ถนน สะสม ถนน สะสม และ การ บริหาร ถนน ท้องถิ่น ใน ท้องถิ่น การ จัด ประเภท ถนน มี ผลกระทบ กับ ปริมาณ การ ใช้ งาน , การออก แบบ ถนน และ ความ กว้าง ทาง ขวา ใน ที่สุด ระบบ นี้ ก็ ถูก ออก แบบ มา เพื่อ ขนส่ง รถ ข้าม ถนน จาก ถนน ใกล้ ๆ ไป ยัง ถนน สาย ใหญ่ ซึ่ง เชื่อมต่อ กับ ระบบ ทาง หลวง แบบ จํากัด ถนนสายสําคัญในภูมิภาคนี้ประกอบด้วยถนนเวสทีมเมอร์ ไดร์ฟอนุสรณ์สถาน ทางหลวงรัฐเท็กซัส 6 ฟาร์มไปยังถนนสาย 1960 ถนนเบลแลร์ บูลีวาร์ด และถนนโทรศัพท์

การเคลื่อนผ่านทางดาราศาสตร์

รถไฟรางเบาเมทรอเรล

หน่วยงานขนส่งมวลชนมหานครแฮริส เคาน์ตี้ (METRO) ให้การขนส่งสาธารณะในรูปของรถประจําทาง รถรางเบา รถพาหนะค้าประเวณี (HOV) และขนส่งทางเทศบาลจํานวนสิบห้าแห่งทั่วเขตฮุสตันและบางส่วนของอําเภอแฮริสที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของประเทศ พื้นที่บริการของเมโทรครอบคลุมพื้นที่ 1,303 ตารางไมล์ (3,370 กม^.2) ที่มีประชากร 3.6 ล้านคน

รถบัสท้องถิ่นของเมโทร ประจําวัน 275,000 คัน พร้อมกับรถบัสกว่า 1,200 คัน เส้นทางท้องถิ่นของทางหน่วยงาน 75 แห่งนี้ประกอบด้วยสถานีเกือบ 8,900 สถานีและได้เห็นการประชุมเกือบ 67 ล้านครั้งในช่วงปีงบประมาณปี 2559 ระบบรถโดยสารประจําทางที่จอดและนั่งแห่งหนึ่งทําให้มีศูนย์ส่งผู้โดยสารจากศูนย์การขนส่ง 34 แห่งกระจายอยู่ทั่วเขตชานเมืองของภูมิภาคนี้ รถบัสด่วนเหล่านี้ทํางานโดยอิสระจากเครือข่ายรถบัสท้องถิ่น และใช้ระบบเลนของฮอฟในภูมิภาคนั้น ดาวน์ทาวน์และศูนย์การแพทย์เท็กซัสมีอัตราการขนส่งสูงที่สุดในภูมิภาคนี้ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะระบบการจอดและนั่ง โดยมีผู้โดยสารเกือบ 60% ในแต่ละเขตที่ใช้ระบบขนส่งสาธารณะในการใช้งาน

รถไฟใต้ดินได้เริ่มให้บริการรถไฟฟ้ารางเบาในปี 2547 โดยมีการเปิดเส้นทางสายสีแดงทางเหนือ-ใต้ ซึ่งเชื่อมกับใจกลางเมือง มิดทาวน์ เขตมิวเซียม ศูนย์การแพทย์เทกซัส และศูนย์การค้า NRG ในช่วงต้นทศวรรษ 2010 มีเส้นเพิ่มเติมอีกสองเส้น คือ เส้นสีเขียว ซึ่งให้บริการด้านตะวันออก และเส้นสีม่วงให้บริการแผนกที่สามเปิดขึ้น และเส้นสีแดงนั้นถูกขยายออกไปทางทิศเหนือของสายเหนือ ทําให้ระบบมีความยาวรวมถึง 22.7 ไมล์ (36.5 กม.) เส้นทางรถไฟฟ้ารางเบาสองเส้นที่สรุปไว้ในระบบห้าเส้นที่ได้รับอนุมัติจากผู้ลงคะแนนในการลงประชามติในปี พ.ศ. 2546 ยังไม่ได้จัดทําขึ้น เส้นทางรถไฟฟ้าสายเมืองซึ่งทอดไปตามถนนโพสต์ โอค บูลาวาร์ด ในเมืองอัปทาวน์ กําลังอยู่ระหว่างการก่อสร้างบนเส้นทางรถโดยสารด่วน ซึ่งเป็นสายแรกของเมืองนี้—ในขณะที่สายมหาวิทยาลัยถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกําหนด ระบบ รถไฟ ราง เบา เห็น การ ประชุม ประมาณ 16 . 8 ล้าน ครั้ง ใน ปี งบประมาณ 2559

สามสัปดาห์ของ แอมแทรค ลอส แอนเจลิส นิวออร์ลีนส์ ซันเซท ลิมิเต็ด บริการฮุสตัน มีการประชุมและจัดประชุมขึ้น 14,891 ครั้งในปี ค.ศ. 2008, 20,327 ปี ค.ศ. 2012 และ 20,205 ปี ปี ค.ศ. 2018 รถแอมแทร็ก ทรูเวย์ โค้ชรถจักรยานยนต์ เชื่อมต่อฮุสตัน กับรถ Amtrak ชิคาโก-San Antonio Eagle ประจํารัฐลองวิว

การปั่นจักรยาน

ฮุสตัน มี รถจักรยาน จํานวน มาก ที่สุด ใน เท็กซัส ที่ มี ทาง จักรยาน ที่ ใช้ กัน มาก กว่า 160 ไมล์ ปัจจุบัน เมือง กําลัง อยู่ ใน ระหว่าง การ ขยาย เครือข่าย ทาง ไบเคเวย์ บน ถนน ใน ปี 2015 ดาวน์ทาวน์ฮูสตัน ได้ เพิ่ม วงจร ของ ถนนลามาร์ วิ่ง จาก แซม ฮูสตัน พาร์ค ไป ยัง ดิสคัฟเวอรี กรีน สภา ของ ฮิวสตัน ซิตี้ ได้ อนุมัติ แผน จักรยาน ใน เดือนมีนาคม 2550 ใน ขณะ นั้น เอง ที่ ได้ เข้า สู่ แผน การ ใน ประมวล กฎหมาย ของ ฮูสตัน ใน สิงหาคม 2017 สภาเมืองฮุสตัน ได้อนุมัติการใช้จ่าย สําหรับการสร้างเส้นทางจักรยานอีก 13 ไมล์

ระบบแบ่งปันจักรยานของฮุสตันเริ่มบริการกับสถานีสิบเก้าสถานีในเดือนพฤษภาคม 2555 ฮุสตัน บีไซเคิล (หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า บี-ไซเคิล) ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหาผลกําไรท้องถิ่นดําเนินการโปรแกรมสมัครสมาชิก จัดหาจักรยานและสถานีเชื่อมต่อ ในขณะที่ร่วมมือกับบริษัทอื่นเพื่อดูแลรักษาระบบ เครือข่ายถูกขยายออกเป็น 29 สถานีและ 225 จักรยานในปี 2557 และลงทะเบียนอุปกรณ์กว่า 43,000 เครื่องในช่วงครึ่งแรกของปีเดียวกัน ในปี 2550 การออกตรวจสอบ 142,000 ครั้ง ขณะขยายสถานีเทียบท่าไป 56 แห่ง

ท่าอากาศยาน

ส่วนล่าสุดของเทอร์มินัล C ถูกใช้โดยยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ที่ท่าอากาศยานจอร์จบุชอินเตอร์คอนติเนนตัล

ระบบสนามบินฮุสตัน สาขาของรัฐบาลเทศบาล เป็นผู้ควบคุมสนามบินสาธารณะสามแห่งในเมือง ท่าอากาศยานจอร์จ บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล และสนามบินวิลเลียม พี. ฮอบบี้ ได้ให้บริการการบินเชิงพาณิชย์แก่จุดหมายปลายทางทั้งในประเทศและต่างประเทศ และให้บริการผู้โดยสารจํานวน 55 ล้านคนในปี 2559 สนามบิน Ellington แห่ง ที่ สาม คือ บ้าน ของ ฐาน สํารอง ของ เขต Ellington Federal Aviation Administration และรัฐเท็กซัสได้เลือกระบบสนามบินฮุสตันเป็น "Airport of the Year" ในปี 2548 ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเนื่องมาจากการดําเนินโครงการปรับปรุงสนามบินนานาชาติมูลค่า 3,100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ สําหรับท่าอากาศยานใหญ่ทั้งสองแห่งในฮุสตัน

ท่าอากาศยานจอร์จ บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล (IAH) ตั้งอยู่ที่ 23 ไมล์ (37 กม.) ทางเหนือของดาวน์ทาวน์ฮุสตันระหว่างรัฐต่าง ๆ 45 ถึง 69 เป็นท่าอากาศยานพาณิชย์ที่พลุ่งพล่านที่สุดเป็นอันดับที่แปดในสหรัฐอเมริกา (โดยผู้โดยสารและอากาศยานทั้งหมด) และรถที่ขับเคลื่อนเป็นหนึ่งในสามทั่วโลก ท่าอากาศยานห้าลําหรือห้าลําทางวิ่ง หนึ่งหมื่นเอเคอร์ (สนามบิน 4,500-เฮกตาร์) ได้รับผู้โดยสารจํานวน 40 ล้านคนในปี 2559 รวมทั้งผู้เดินทางข้ามประเทศจํานวน 10 ล้านคน ใน ปี 2006 กระทรวงคมนาคม สหรัฐ ฯ ชื่อ ไอเอเอช ว่า เป็น ท่าอากาศยาน 10 แห่ง ที่ โต เร็ว ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา ศูนย์ควบคุมการจราจรทางอากาศของ ฮุสตัน อยู่ที่บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล

ฮุสตันเคยเป็นสํานักงานใหญ่ของคอนติเนนตัล แอร์ไลน์จนกระทั่งการรวมกิจการของ ยูไนเต็ด แอร์ไลน์กับสํานักงานใหญ่ในชิคาโก การอนุมัติการควบรวมกิจการได้รับอนุมัติในเดือนตุลาคมของปีนั้น บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล เป็น ศูนย์กลาง ที่ ใหญ่ เป็น อันดับ สอง ของ สาย การ บิน สาย การ บิน นานาชาติ โอ แฮร์ ส่วนแบ่งของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ในตลาดการบินเชิงพาณิชย์ของ Huston Airport System เกือบ 60% ในปี 2017 กับผู้โดยสารที่วางแผนไว้ 16 ล้านคน ในช่วงต้นปี 2007 ท่าอากาศยานนานาชาติบุชอินเตอร์คอนติเนนตัลได้ตั้งชื่อแบบจําลองว่า "ท่าเรือแห่งการเข้า" สําหรับนักเดินทางข้ามประเทศโดยศุลกากรและคุ้มครองชายแดนสหรัฐฯ

ท่าอากาศยานนานาชาติฮอบบี้ (HOU) ของฮุสตันจนกระทั่งปี 1967 ได้ทําการบินในประเทศและต่างประเทศในระยะสั้นถึงกลาง ไปจนถึง 60 จุดหมายหลัก ทางวิ่งสี่ทาง มีพื้นที่ 1,304 เอเคอร์ (528-เฮกตาร์) ตั้งอยู่ห่างจากดาวน์ทาวน์ฮุสตันประมาณ 7 ไมล์ (11 กม.) ทางตะวันออกเฉียงใต้ ใน ปี 2015 เซาธ์ เวสท์ แอร์ไลน์ ได้ เปิดตัว บริการ จาก ท่า เรือ นานานาชาติ แห่ง ใหม่ ที่ ฮ๊อบบี้ ไป ยัง จุดหมาย หลาย แห่ง ใน เม็กซิโก อเมริกา กลาง และ แคริบเบียน นี่ คือ เที่ยวบิน ระดับ นานาชาติ เที่ยว แรก ที่ บิน มา จาก ฮ็อบบี้ ตั้งแต่ การ เปิด บุช อินเตอร์คอนติเนนทัล ใน ปี 1969 ประวัติการบินของฮุสตัน แสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์สถานีบิน 1940 ซึ่งตั้งอยู่ในอาคารอาคารอาคารหลังเก่า ทางตะวันตกของสนามบิน ในปี 2552 เป็นที่รู้จักกันของสนามบินงานอดิเรกคือรางวัลสองรางวัลสําหรับการเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่มียอดสูงสุดห้าแห่งทั่วโลก และสําหรับการบริการลูกค้าโดยสภาท่าอากาศยานนานาชาติ

ท่าอากาศยานนานาชาติฮุสตันเป็นสนามบินเอลลิงตัน ซึ่งใช้โดยกองทัพ รัฐบาล (รวมทั้งนาซา) และภาคการบินทั่วไป

สํานักงานการค้าและกิจการระหว่างประเทศของนายกเทศมนตรี (MOTIA) เป็นผู้ประสานงานของเมืองพี่สาวของฮุสตัน และกับองค์กรปกครองแห่งชาติ ซิสเตอร์ ซิตี้ส์ อินเตอร์เนชั่นแนล โดยใช้ความสัมพันธ์ระหว่างเมืองและเมืองอย่างเป็นทางการ สมาคมอาสาสมัครเหล่านี้ส่งเสริมการทูตระหว่างประชาชนและส่งเสริมให้ประชาชนสร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกันและความเข้าใจผ่านการแลกเปลี่ยนเชิงพาณิชย์ วัฒนธรรม การศึกษา และมนุษยธรรม